درود بر ادبدوستان و سعدیخواهان!
شبکه ی سه در اخبار شبانگاهی امشب اوّل اردیبهشت تاج فرهیختگی بر سر نهاد و به مناسبت روز بزرگداشت سعدی، جملهای کوتاه نثار بینندگان عزیز کرد که کاش نمی کرد. باری؛ گزارشگر وجیه الصوت که خود را خوش آواز پنداشتی، فریاد بیهده برداشتی؛ چنانکه گویی آیت اِنَّ اجمل الاصوات لصوت العندلیب در شأن اوست.
باری ایشان از باب هشتم گلستان عبارتی برگزیدند خفن و نغز، و اشارتی فرمودند فربه و پر مغز. عبارت مذکور، عبارت بود از : «هر آن سِری که داری با دوست در میان منه».
اما مشکلی پدیدار شد که کاش گوینده ی محترم آن را برِ پیر مغان می برد دوش، یا دست کم مشکل خود را ز دانشمند مجلس باز میپرسید. مشکل این بود که کاتبِ جفاپیشه، در نهادنِ تشدید و اِعراب، امساک ورزید و بر اثر آن گزارشگر بی نوا، «سِرّی» را «سَری» خواند و ناخواسته داروى ﺗﻠﺦ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺪ ﻇﺮاﻓﺖ ﺑﺮ آمیخت.
آری طبق اندرز ایشان «سَر» تکرار می کنم «سَر» را با دوست در میان ننهیم. من بنده زین پس برآنم تا سَرهای کشتگانی که در انباری بیت معمور خویش دارم با دوستان در میان ننهم. از همه ی رفیقان شفیق عذرخواهم. مرا به کلّه ها حاجتی نیست و هیچ گونه بخل ندارم اما چه توان کرد که شیخ اجل چنین فرموده اند. شما نیز به هوش باشید کلّه هایتان را با دوستان در میان منهید.