«پیامی از دیار باقی»
آنها که زنده اید! به هنگام مرگتان
لطفاً مسیریاب برایم بیاورید
چون عمر در مجاهدت معصیت گذشت
همراه خود ثواب برایم بیاورید
اینجا جهنّم است و نداریم جای خواب
با تخت، رختخواب برایم بیاورید
کاری بجز عذاب ندارند عرشیان
خنثی کنِ عذاب برایم بیاورید
از بسکه روسیاهم و بی ریخت، لازم است
شش هفت تا نقاب برایم بیاورید
افتاده ام درست کف چاه فاضلاب
یک بشکه ی گلاب برایم بیاورید
بین نکیر و منکرم و پشتِ هم سؤال
طوماری از جواب برایم بیاورید
اینجا که آب لوله کشی نیست، لااقل
یک بیست لیتری آب برایم بیاورید
قاچاقی هم اگر که شده یک نخود مواد
با بطری شراب برایم بیاورید
زهر هلاهل است همیشه ناهارمان
حتماً چلوکباب برایم بیاورید
آجیل تازه، میوه ی نوبر، خوراکی و
یک دبّه دوغ ناب برایم بیاورید
صبحانه در حدود سه تا کلّه پاچه و
عصرانه بی حساب برایم بیاورید
حتّی به من لباس درستی نداده اند
تنبانکی حجاب برایم بیاورید
معلوم نیست شکل حساب و کتابشان
مأمور ارزیاب برایم بیاورید
اینجا مدام زهره ی ما آب می شود
داروی اضطراب برایم بیاورید
باند و پماد سوختگی لازم است، آخ
با آخرین شتاب برایم بیاورید
فوری هزار قالب یخ پیش از اینکه من
کم کم شوم مذاب برایم بیاورید
باید از این حصاره ی دیوار زد به چاک
پنجاه گز طناب برایم بیاورید
شاعر : حسین گلچین
