ابوالفضل زرویی نصرآباد، طنزپرداز كشورمان، بیان كرد: تشخیص هجو و طنز برای عده‌ای هنوز مشخص نیست و به دنبال این هم نیستند كه این تمایز را بدانند.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، سه شنبه سی و یكم شهریورماه، جمعی از طنزپردازان شناخته شده كشورمان در محفل طنز حوزه هنری حاضر شدند.
ابوالفضل زرویی، اسماعیل امینی، سعید بیابانكی، رضا ساكی، صابر قدیمی، امید مهدی نژاد و … از طنزپردازانی بودند كه با حضور در این نشست، به گفت و گو درباره وضعیت طنز امروز پرداختند.
زرویی نصرآباد با بیان اینكه طنز صرفا خنداندن مردم نیست، گفت: عده ای از برنامه سازان تصور می كنند همین كه مردم با دیدن برنامه ای بخندند یعنی برنامه طنز خوبی ساخته شده در حالی كه اصلا این طور نیست.
وی با اشاره به اینكه برنامه سازانی كه حتی توانمند هم هستند در تعریف مفاهیم مشكل دارند، گفت: ممكن است از سر اتفاق برنامه های خوبی هم تولید شود اما دانش طنز در این زمینه بسیار كم وجود دارد و باید بیش از این ها به جنبه های علمی این موضوع توجه شود.
این طنزپرداز اظهار كرد: تشخیص هجو و طنز برای عده ای هنوز مشخص نیست و به دنبال این هم نیستند كه این تمایز را بدانند، در حالی كه این تفكیك می تواند بسیار موثر و مفید باشد.
وی با بیان اینكه قرار نیست بین هجو و طنز ارزش‌گذاری شود، گفت: منظور من از اینكه تفاوت این دو را بشناسیم این نیست كه ارزش‌گذاری كنیم طنز بهتر است یا هجو و لطیفه.
زرویی نصرآباد ادامه داد: من بارها گفته ام حاضرم حاصل كل زندگی ام را اعم از نوشته جدی و غیرجدی، بدهم و یكی از لطیفه هایی را گفته باشم كه در طول روز چند نفر می‌خواهند همان لطیفه تكراری را برای شما بخوانند. كدام كار من بوده كه در جایی چاپ شود و مردم با این رغبت و اشتیاق دست به دست كنند؟
وی تاكید كرد: كسی كه كار خوبی در زمینه هجو انجام می دهد نباید گمان كند كاری كه انجام می دهد بی ارزش است. طنزی كه به دل مردم نمی نشیند و با آن ارتباط برقرار نمی كند چه فایده ای می تواند داشته باشد؟ طنزهای بی مایه ای داریم كه هیچ رنگ و بو و خاصیتی ندارند و در عوض، هجوهایی هستند كه به دل می نشینند.
