نشست نقد و بررسی مجموعه شعر طنز «مخزنالاشرار» نوشته عباس احمدی با حضور شاعر و همچنین امیرسادات موسوی، منتقد در غرفه سوره مهر واقع در نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، در این نشست احمدی، شاعر این مجموعه طنز گفت: تاریخ سرودن اشعار «مخزنالاشرار» از سال ۸۶ تا حدود ۹۳ را دربرمیگیرد. من خودم را شاعر اجتماعی میدانم حتی در اشعار آیینی هم اجتماعیگو هستم. طنز البته باید خندهدار نیز باشد.
وی افزود: سعی کردم دغدغههای خودم را در کتاب بیاورم. گاه شاهد اشعار مناسبتی در این کتاب هستیم که آنهم لازم بود. شعر طنز اگر بخواهد ماندگار شود باید به زبان و صنایع ادبی هم توجه کند تا ادبیات شعر حفظ شود. در مورد کتابم سعی کردم انتقادها را قبل از چاپ درنظر بگیرم.
احمدی تأکید داشت: من اگر بخواهم فرزند زمان خودم باشم باید جهان بینی خودم را داشته باشم. حداقل سعی کردم دغدغههای ذهنی خودم را بیاورم. گرچه خیلی زود است که چنین ادعایی بکنم. مطالعه آثار شعرای مقدم و موخر نیز بر کارم تأثیر دارد.
وی در مورد تشکیل محافل ادبی در تهران و شهرستانها یادآور شد: محافل ادبی و اکثر هزینهکرد فرهنگی، متمرکز در تهران است. شهرستانها کمتر بودجه این چنینی دارند. در این بین حوزه هنری سعی کرده کارهایی فرهنگی در شهرستانها نیز داشته باشد.
احمدی درباره فضای شعریاش توضیح داد: من تمرکزم از ابتدا روی اشعار اجتماعی بوده است. گرچه برخی شعرا را داریم که در چند حوزه فعال هستند چه طنز و چه غیره. ایرادی ندارد اما کار سختتر میشود.
این شاعر درباره آنچه که فضای طنز را تهدید میکند، نیز گفت: ایرادی که طنز را به خطر میاندازد همین گستره شبکههای مجازی است که هرکسی هرکاری را به اسم طنز منتشر میکند و تشخیص سره از ناسره هم سخت میشود. بیشتر کارهای ژورنالیستی میشود.
شاعر «مخزنالاشرار» در پایان گفت: امیدوارم انتشارات سوره مهر روی همه کتابهایش مانور بدهد با اینکه خیلی خوب کار میکند اما صرفا تبلیغش را به یک چند تا کتاب، محدود نکند.
در ادامه نشست بررسی کتاب «مخزنالاشرار»، امیرسادات موسوی بعنوان منتقد عنوان کرد: این کتاب جزو کارهای بزن درویی نیست. بلکه مجموعهای بوده که نتیجه سالها طنزپردازی اوست. عنوان «مخزنالاشرار» برای کتاب، نیز جالب است چون الان کتابهایی داریم که عناوین بیربط به متنشان است.
وی تأکید داشت: تعریف کردن من چیزی به ارزشهای این کتاب و نویسنده اضافه نمیکند چون سابقه آقای احمدی، مثبت است. مسئله این کتاب کوتاهمدت نیست و مضامینش تاریخ مصرف ندارد. گرچه جاهایی هم هست ولی کم.
به گقته موسوی، داشتن یک منظومه فکری توسط شاعر، برای طنزگویی لازم است و این یک مسئله ادبی محسوب میشود نه اعتقادی. در روزگار ما شاعر طنزپرداز گاه چند مفهوم را در چند بیت طنز میآورد که ربطی به هم ندارند چون انگار فکرش واحد نیست.
وی در پایان گفت: در حالی که اکثر کارهای «مخزنالاشرار» دارای مضمون مشخصی است که در کنار مفرح بودنش، فکر شاعر را پشتش دارد. شاعر طنزپرداز نباید خودش را در ابیاتش نقض کند. انتقادی اگر کتاب میکند آن را در شعر طنزپردازانه میگذارد.