شعر طنز آجیل :
پَر زد از آجیلِ ما بادام… پَر
تخمه ماند و پسته های خام… پر
میخورم صبحانه را جای ناهار
از درون سفره ی ما شام… پر
مردم آزاری، دروغ و اختلاس
دیگر از فرهنگِ ما اسلام… پر
…
قسط های گنده و سودِ زیاد
شد تمامِ ثروتم با وام… پر
دیزیِ مادر شده خالی ز گوشت
از خجالت زد شبی بابام! پر
پَر زده از صورتِ اقلام؛ نرخ
همچنین از سفره ها؛ اقلام… پر
مرغ پیدا می شود پیشِ خواص
از بساط مردمان عام… پر
سفره ها خالی شد از عطر برنج
روغن « اویلا »، سسِ « مهرام »… پر
…
…
آهویی دیگر نمی افتد به دام
گشته آهو چون پلنگ و دام… پر
شاعر : امیرحسین خوش حال
