روباه دُم بریده در دادگاه محکوم شد چون شاهدی نداشت!
کاریکلماتورهای حسین مقدسی نیا
- ترحم بر پلنگ تیز دندان می کردیم امروز نسلش منقرض نمی شد!
- ای خوشا سرو که با وثیقه ی ملکی آزاد است!
- زبان بسته، زبان باز بود!
- زبان بسته بود زبان باز!
- باز زبان بسته بود!
- خواری زمین را در کویر نمی بیند مگر زمین خواری!
- زمین خوار می کند زمین خوار را!
- گل را پاس بداریم، پاسِ گل هم زیباست!
- زمین زیر پای ما علفزار می شود وقتی که بهار دیر بیاید!
- قصد دست درازی به دنیا را داشت، دستش از دنیا کوتاه شد!
- وقتی که زمین عشقش گل می کند، بهار به سبزه می آرایدش!
- دَم غنیمتی است که زمان از مرتجع می گیرد!
- دُم غنیمتی است مر شکارچی روباه را!
- روباه دُم بریده در دادگاه محکوم شد چون شاهدی نداشت!
- از دنیا طلبکار است، دنیا طلب!
- از دنیا طلبکار بود، حکم جلبش را گرفت!
- باد صَرصَر عرصه را بر درخت عَرعَر تنگ کرد!
- خار در چشم زمین خوار محصول صادراتی است!
- وقتی که دنیا را سه طلاقه کردم، دستم از دنیا کوتاه شد!
- چشمان گربه ایش سگ داشت، یار ملوس و هار من!
- زبان بسته، دست و پا بسته است وقتی که دل بسته است!
- بی عُرضه عَرضه اولیه هم ندارد، چه رسد به عرض اندام!
- تنها پهلوان زنده «عشق» است!
- از هواخوری شروع کرد به باد خواری رسید!
- زمین خار بسیار دارد، خارش را شتر می خورد زمین را شتربان!
- ای که گفتی نکنم روی به خوبان، آن رویِ دیگرشان دیدن دارد خوب رویان!
- درختی که دل از جنگل ببرد هیزم است!
- گفت و شنود ما را کسی نشنید اما گفت و شنید ما شنود شد!
- آهسته برو حیوان! سر پیچ شیطان به خرش می گفت!
- برای رسیدن عجله داشت، اجلش زودتر رسید!
- حرفی برای گفتن نداشت! حرف در داهانش گذاشتند!
- یاد فیلشان افتادند هند دوستان!
- فیلش یاد هندوستان افتاد وقتی جوانی یادش آمد!
- ناگفته پیداست، گفته ها یا گم می شوند یا تکذیب!
- سگ صاحبش را نمی شناسد پس از میکاپ، چه توقع است از گوشی!
- خود فروخته را پس آوردند جمع کرده رفته بود!
- فیلش یاد هندوستان افتاد، خودش از تایلند یاد می کرد!
- میراث آدم برفی به خرگوش می رسد!
- آدم برفی هم که باشی عاقبت در زمین دفن می شوی!
- دیوار موش داره، موش هم گوش داره، ای که دستت می رسد گوش پاک کن!
- دود مانش را به باد می دهد؛ دودکش!
- تو غره از آنی که بنوشی می ناب، من در حسرت یک جرعه گلاب میناب!
