وحید حاج سعیدی :
این روز ها بازار میوه برای خودش به سوق الثلاثایی (سه شنبه بازار) تبدیل شده که همه نوع میوه و اظهار نظر در آن یافت می شود. از گریپفروت چینی، سیب فرانسوی، انگور شیلیایی، شلیل ترکیهای گرفته که واردات و حتی فروش لب خیابانی هر کدام برای خودش مافیایی دارد تا ممنوعیت واردات میوه ولو به صورت نوبرانه و تازه خوری…
اما با این وجود در حالی مسئولین ادعا می کنند مجوز واردات یک کیلو میوه هم صادر نکرده اند و این ثبت سفارش ها مربوط به گذشته است، انواع و اقسام میوه های خارجی در ژانر های مختلف در کشور خود نمایی می کنند آن هم چه محصولاتی …به قول خاقانی خدا بیامرز « کاین چه میوه است از کدامین بوستان آورده اند!»
هر چند سواد اقتصادی ما در حد ششم قدیم است و اطلاعات دقیق و متقنی در خصوص اولین قاچاقچی دنیا و تخصصش نداریم، ولی شک نداریم که اگر این بابا در گور بشنود در حال حاضر «به میوه هایی که خیلی شیک و مجلسی، با بارنامه (حالا جعلی یا غیر جعلی)، در بسته بندی آنکارد و استاندارد از بنادر رسمی یا غیر رسمی وارد چرخه توزیع شده و از طریق سیستم ترانزیت و جادههای اصلی کشور سر از بازار و مغازه ها در می آوردند و در کنار سایر محصولات باغی و جالیزی به خلق الله فروخته می شوند، میوه قاچاق اطلاق می شود»؛ باور کنید استخوان هایش در گور بندری می لرزند! بالاخره یک فرقی باید بین کالای قاچاق و غیر قاچاق باشد. باور بفرمائید تا قبل از اینکه اوضاع اقتصاد کشور کشمشی بشود، قاچاق کالا هم برای خودش حساب و کتاب و مراتبی داشت. اما الان به قول عباس فرات رسیده کار به جایی که چه عرض کنم…
در این گیر و دار کارشناسان هم مدعی شده اند اگر در روز پنج وعده میوه مصرف نشود، افراد دچار پوکی استخوان می شوند. گل بود به چمن مصنوعی نیز آراسته شد! مردم در مصرف یومیه و هفتگی میوه درمانده اند، حضرات پیشنهاد مصرف پنجگانه می دهند. بارسلونا که نیستیم سه گانه و پنجگانه را از آن خودمان کنیم. ما همین جام حذفی را به ضرب و زور بالای سرمان ببریم هنر کرده ایم!
علی ای حال با عنایت به لزوم مصرف ویتامین در مقابله با برخی گرفتاری ها و امراض، به شیوه مالوف و رسم معهود، چند پیشنهاد همگن شده و گرمادیده در خصوص میوه و حواشی آن ارائه می کنیم:
الف) آبکاری در صنعت میوه: هر چند اوضاع آب در کشور فلفلی است و روی کاغذ و قبض آب با بحران مواجه هستیم ولی پیشنهاد می شود برای حل معضل میوه به صنعت آبکاری رو بیاوریم. یعنی به جای میوه از آب میوه استفاده کنیم. با این شیوه از یک کیلو میوه چندین لیتر آبمیوه حاصل می شود. کافی است چند فرغون پودر میوه را با هفت هشت ده لگن آب قاطی کنیم و یک کیلو میوه را هم داخلش رنده کنیم می شود آب میوه پالپ دار!
ب) نقاشی میوه: قرار نیست همیشه میوه واقعی روی سلامتی بدن تاثیر بگذارد. گاهی اوقات تصویر سازی ذهنی یا حتی نقاشی میوه باعث ایجاد توازن در ساختار سلولی بدن می شود. بنابراین توصیه می شود در جشنواره های مختلف نقاشی یا زنگ نقاشی، دانش آموزان به جای نقاشی خانه و دار و درخت، فقط میوه نقاشی کنند. به قول شاعر «لااقل تا شکل میوه مانَد اندر خاطرم / گاه و گه نقاشی سیب و گلابی می کنم!»
پ) انتقال موقت مزایای میوه به محصولات جالیزی: گاهی اوقات با اظهار نظر یک دانشمند در مورد مزایا و خواص یک میوه(که معلوم نیست کدام سلطان میوه سبیلش را چرب کرده)، قیمت میوه مورد نظر چند برابر می شود.
توصیه می شود با هماهنگی بین سلاطین میوه این مزایا به صورت ادواری بین میوه های جالیزی توزیع شود تا علاوه بر اجر و قرب یافتن سایر میوه ها و صیفی جاتی که در این سالها مورد بی مهری قرار گرفته اند ، نظیر بادمجان ، کدو ، سیب زمینی و امثالهم ، قیمت بقیه میوه های باغی کمی پائین بیاید تا مردم بتوانند لااقل به صورت نوبرانه برخی از آنها را مصرف کنند!
منتشر شده در : اطلاعات
