وقتی کنج اتاق نشسته ای، درهای خلاقیت را به سوی خود بسته ای، حال نداری و بسیار خسته ای؛ خلق سبک ادبی، آنهم کنار دوغ و پیاز بسیار می چسبد. اما تا بوده همین بوده که صاحبان سبک، دستان خویش را در یک کاسه نهاده تا بدین سبب از نیمروی دو زرده ادبی بی نصیب بمانیم. سال های سال، آنهم از نوع مدیدش در جستجوی طرز تهیه سبک ادبی بوده و هر بار به دروازه بسته خورده و از ادامه راه باز مانده ام. اما در اواخر عمر گرانبارم با هزار ویکی دو بدبختی نسخه خطی فرمولش را یافتم تا حقیرپیش از بار سفربستن، سبکی از خود به یادگار بگذارم. باشد که دوستان از ما بپذیرند و برایمان جایزه ادبی برگزار کنند.
قبل از هر چیز لازم است خلوص نیت داشته باشیم که نبود خلوص موجب از هم وارفتگی سبک ما می شود. مواد لازم جهت ایجاد سبک عبارتند از: یک عدد کلنگ جهت تخریب و شکستن ساختار سایر سبک ها؛عنوان خیره کننده در صورت امکان چشم کور کن که ما برای این سبک، نام طاهریسم نوین را در نظر گرفتیم؛ دو قاشق غذاخوری شهامت جهت عرض اندام در مقابل مخالفان .البته دوستان دورادور اشاره می کنند دو قاشق کم است، پس دو ملاقه در نظر می گیریم؛ سه قاشق سوپ خوری خلاقیت به منظور مقابله با اتهام عدم رعایت کپی رایت سبک ها؛ دو پیمانه جسارت جهت صادرات سبک به فرنگ و دیار کفر؛ یک تا یک و نیم قاشق چای خوری هم مبلغان و پیروان سینه چاک به منظور اشاعه و ترویج سبک؛ و نمک و فلفل هم به میزان لازم.
ابتدا شعر فاخر منجمد را از یخچال فریز در می آوریم تا در معرض تابش مستقیم ذوق و قریحه ما آب و یخش باز شود.
من یه پرندم آرزو دارم تو باغم باشی
من یه خونه تنگ و تاریکم
کاشکی تو بیای چراغم باشی
همانطور که مشاهده فرمودید، شعر فوق در مجاورت ذوق ما قرار گرفت. حال محتویات این شعر زیبا را در قابلمه ریخته و روی شعله متوسط گاز تفت می دهیم. هم اکنون شما را به خواندن دوباره شعر دعوت می کنم:
من یه کلاغم، کنار باغم، آرزو دارم بیای سراغم
من یه خونه تنگ و کلنگی، اما تو با من داری می جنگی
سپس شعر سرشار از احساس را به آن می افزاییم. توجه داشته باشید زیاد نیفزایید که مقدارش بسیار مهم است.
اگه دق کنم و سقف و در و دیوار قلبم بریزه
اگه گریه کنم سفید شه چشمم، مثل شیر پاستوریزه
خب دوستان اشاره می کنند کمی مزه شیش و هشتش کمه؛ از همین رو یک پیمانه شیش و هشت اضافه می کنیم. فقط مدیونید اگر این قسمت را ریتمیک بخوانید:
اگه یادش بره فالو کنه پیجمو وای وای وای
پیج بیچارم و بلاک کنه و بره وای وای وای
پیج من هک شده، دایرکت نداره والا
و در انتها به عنوان حسن ختام، در قابلمه را باز کرده تا بویش چهل خانه آن ور تر برود. همان طور که شاهد و ناظر بودید، به راحتی توانستیم سبکی اجتماعی ــ عاشقانه ــ صنعتی و غیره را عین نوشیدن دوغ یا زدن بوق یا گرفتگی عروق خلق کنیم. حال این سبک را دست به دست بچرخانید تا به دست صاحبان اصلی اش برسد.البته دوستان از اتاق فرمان اشاره می کنند که تعداد زیاد بود، به همه نرسید. پس تا وقت هست، نیمروی سبک داستانی قارچ و پنیر هم برایتان درست می کنم. ابتدا ماهیتابه را روی گاز می گذاریم تا کمی حرارت ببیند. اسم سبک مان را هم می گذاریم «بارسلونیسم جادویی» تا چشم رئال از کاسه دربیاید. حال شما را به خواندن داستان منجمد «کلاغ چلاق» که در ذیل آمده روانه می کنم:
«در زندگی زخم هایی هست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا می خورد و می تراشد. این دردها را نمی شود به کسی اظهار کرد؛ چون عموماً عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمارند.»
لازم است داستان را در ماهیتابه بریزیم. پس از آن کمی سیب زمینی خلال کرده و در کنارش بادمجان را به صورت حلقه حلقه می افزاییم. کمی نمک و فلفل و زردچوبه اضافه می کنیم که نتیجه اش می شود آنچه خواهید خواند:«در زندگی زخم هایی هست که می بری بیمارستان بخیه می زنند، پولش را نمی دهید، دکترش هم شوخی می کند. تازه افزون بر آن، پرستار شوخی شوخی بخیه ات را باز می کند. اینجاست که کرم سیب روحت به ریش نداشته ات می خندد وتو را از درون می خورد و قیافه ات را در انزوا به گندیگی مزین می فرماید. این درد ها را نمی شود در فضای مجازی مطرح کرد. جنبه که ندارند؛ چون عموماً عادت دارند مثل حمله به پیج مسی ما را مضحکه خاص و عام کنند.»
متأسفانه سبک ما ته گرفت و ته دیگش سوخت چون دست بر غذا، این غذا نه آن قضا روغن خلوص نیت را فراموش کرده و سبکمان از دهن افتاد.البته دوستان نگران نباشید شما فعلا با این غذای سوخته ته بندی کنید الان می روم چهارراه شانگهای ساندویچ می گیرم سبک چینی بزنیم به رگ تا باشد که خدا ادبیات کسی را بی سبک نکند.
منبع : روزنامه اطلاعات
