پیش از این ها گناه می کردم
دختران را نگاه می کردم
بعد از این هم گناه خواهم کرد
دختران را نگاه خواهم کرد
پدرم هم گناه می کرده
مادرم را نگاه می کرده
گفت بابا: « گناه باید کرد
دختران را نگاه باید کرد
تا حدودی گناهِ کم خوب است
دختران را نگاهِ کم خوب است»
مادرم از گناه؛ شاکی شد
دختری از نگاه شاکی شد
گفت مردی: « گنه نباید کرد
دختران را نگه نباید کرد
دوست داری کسی گنه بکند
خواهرت را کمی نگه بکند؟»
گفتم او را: « گناه می چسبد
زیرِ چشمی؛ نگاه می چسبد
خودِ آدم گناه می کرده
هی به حوّا نگاه می کرده »
نوجوانی گناه می کردیم
هی « لوپز » را نگاه می کردیم
یادم آمد شبی گنه کردم
زنِ همسایه را نگه کردم
شوهرش از گناهِ من رنجید
وَ کمی از نگاه من رنجید
گفت: « ای بچه جان گنه کردی
زنِ من را چرا نگه کردی؟
گفتمش: گرچه من گنه کردم
زنتان را کمی نگه کردم
دیگران هم گناه کردند و..
زنتان را نگاه کردند و..
من نکردم گناهِ معنادار
وَ نکردم نگاه معنادار
خودتان هم کمی گنه بکنید
زنتان را کمی نگه بکنید
به خدا چشمِ ما گنه دارد
واقعن این هلو نگه دارد »
گفت: « ای کرّه خر گنه کردی
زن من را خفن نگه کردی
حال گویی گناه می چسبد؟
زنِ من را نگاه می چسبد؟
بزنم تا دگر گنه نکنی
زن من را دگر نگه نکنی
دوست داری که من گنه بکنم؟
مادرت را روَم نگه بکنم؟ »
الغرض زد مرا به جرمِ گناه
حیف شد لحظه های خوب نگاه
حال هستم پی گناه جدید
یک زن دیگر و نگاه جدید
قبل از این ها گناه کمتر بود
در خیابان نگاه کمتر بود
مردها بی گناه می مُردند
عمدتن بی نگاه می مردند
حال اما گناه بسیار است
در خیابان نگاه بسیار است
کاش می شد گناه صادر کرد
کلّ دنیا نگاه صادر کرد
خارجی ها گناه کم دارند
مردهایش نگاه کم دارند
ما ولی در گناه اُستادیم
عمدتن در نگاه استادیم
من خودم در گناه تکمیلم
در امورِ نگاه تکمیلم
[ دختری رد شد و گناه آمد
الغرض لحظه ی نگاه آمد
بروم تا گناه یخ نزده
حسّ داغِ نگاه یخ نزده ]
شاعر : امیر حسین خوش حال
