امیر نیکیار صبح امروز ۱۶ مرداد بر اثر ایست قلبی در بیمارستان درگذشت.
عماد نیکیار فرزند امیر نیکیار با اشاره به درگذشت پدرش به خبرنگار مهر گفت: صبح امروز ۱۶ مرداد پدرم بر اثر ایست قلبی در بیمارستان درگذشت.
وی با اشاره به وضعیت جسمانی پدرش عنوان کرد: پدرم درگیر سرطان روده بزرگ بود و مدتی هم بود که شیمی درمانی می‌کرد تا اینکه دو روز پیش یک باره حالش بد شد و در بیمارستان بستری شد و امروز صبح بر اثر ایست قلبی در بیمارستان عرفان درگذشت.
آقا نیکی
امیر نیکیار از بازیگران جنگ‌های طنز و نمایش‌های دهه بعد از انقلاب بود که به آقا نیکی معروف شد.
نیکیار چند دهه فعالیت در حوزه طنزهای نمایشی دارد و در دهه ۷۰ با بازی در نقش آقانیکی در تلویزیون به شهرت رسید.
پایگاه خبری شیرین طنز، درگذشت این هنرمند پیشکسوت را به جامعه هنری و خانواده اش تسلیت می‌گوید.
در ادامه ببینید : طنزهای خاطره انگیز آقا نیکی در نوروز ۸۴ شبکه جام جم
به گزارش شیرین طنز، به نقل از فتوکده، امیر نیکیار متولد ۱۳۳۱ در تهران، بازیگر و بنیان گذار طنز نمایشی بعد انقلاب است از ۱۷ سالگی کار نمایش خیابانی را در مرکز رفاه خانواده شروع کرد تا اینکه بعد از انقلاب وارد تئاتر شد تا اینکه اوایل دهه هفتاد با برنامه «آقا نیکی» به شدت درخشید.
بنده در محله جنوب تهران حدود خیابان ۱۷ شهریور پشت آتش نشانی به دنیا آمدم و از آنجا به میدان خراسان، بی سیم و نجف آباد رفتیم. مادرم خانه دار و پدرم توی خیابان ری در بازار نایب السلطنه یک قهوه خانه داشت.
سال ۱۳۴۸ بود که در مرکز رفاه خانواده برنامه هایی ویژه جوانان شکل گرفت و با جذب در این نهاد اجتماعی زمینه برای پرورش و فراگیری اصولی نمایش برایم فراهم شد.
فعالیت جدی تئاتر
تمام اعضای گروه نمایش محله با در اختیار گرفتن مدرسینی همچون داریوش مودبیان و بهزاد فراهانی توانستند فعالیت جدی تئاتر را آغاز کنند.
عبدالرضا اکبری، مهدی میامی و مهدی شیری از چهره های شناخته شده ای هستند که باهم کار تئاتر را آغاز کردیم. البته بنده در عرصه کارگردانی هم ورود کردم و در آن زمان تئاترهایی چون «بهترین بابای دنیا» را به اجرا درآوردم. سپس جذب تئاتر کاخ جوانان شدیم. با گروه تئاتری کاخ جوانان حرف اول تئاتر را در ایران ما می‌زدیم و حتی پرویز پرستویی و نقی سیف جمالی هم در گروه ما حضور داشتند.
در سال ۱۳۵۹ وقتی ۲۸ ساله بودم با تئاتر «میراب» به کارگردانی کریم اکبری مبارکه بصورت حرفه ای وارد تئاتر روی صحنه شدم. پس از آن با گروه تئاتر «کوچ» توانستم در اکثر نمایش های موفق حضور داشته باشم.
پرنده کوچک خوشبختی
داریوش مودبیان زمانی که در حال ساخت سریالی بنام «قرن سرنوشت» بود بعنوان دستیار کارگردان و مدیر صحنه با ایشان همکاری می‌کردم در فعالیت های پشت صحنه بود که با خانم پوران درخشنده آشنا شدم و سال ۱۳۶۵ در فیلم «رابطه» و سال ۱۳۶۶ فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» با او نیز همکاری کردم.
در سال ۱۳۶۶ بازیگری در جلوی دوربین را با مجموعه «جنگ هفته» آغاز کردم که موفقیت آن باعث شد در جنگ شبانه و سایر برنامه های طنز جای ثابت باشم و به نوعی بنده بنیان گذار طنز نمایشی پس از انقلاب هستم.
