استاد عباس خوش عمل کاشانی نشان درجه ی یک هنری دریافت کرد.
در آخرین جلسه ی شورای ارزشیابی هنرمندان ، نویسندگان و شاعران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۹۹ به استاد عباس خوش عمل کاشانی شاعر ـ نویسنده ـ طنزپرداز و روزنامه نگار ، نشان درجه ی یک هنری (معادل مدرک دکترا) اعطاء گردید.
نشان مذکور توسط شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور، براساس تجربه و فعالیت تخصصی و حرفه‌ای هنرمندان و با تکیه بر توانایی‌های هنری آنان اعطاء می‌شود.
معرفی عباس خوش عمل کاشانی
متولد ۲۵ دی ماه ۱۳۳۷ شمسی کاشان . پدر : قاری و استاد قرآن. مداح افتخاری اهل بیت. شغل شاطر نانوایی سنگکی. دارای طبع شعر و آثاری از او چاپ شده در مجلات دهه ی ۳۰ .
دوران تحصیل
خودم از کلاس اول ابتدایی تا پایان سوم راهنمایی را در دبستان و دبیرستان ملی (غیرانتفاعی) خیام به مدیریت حجت الاسلام و المسلمین شیخ علی محمد مدرس کاشانی چهره ی بارز فرهنگی و ادیب و شاعر و خطیب و واعظ گذراندم.
مدرسه ی خیام یا مدرس خوشنام ترین مدرسه در کاشان بود و بسیاری از چهره های شاخص فرهنگی – ادبی و سیاسی و اجتماعی کاشان در آن مدرسه درس خوانده اند، کسانی مثل سهراب سپهری و مشفق کاشانی و … مرحوم مدرس آن روحانی فاضل و ادیب مدرسه اش را در سال ۱۳۰۰ شمسی افتتاح کرده بود و هنوز هم دائر است و قدیمی ترین مدرسه ی کاشان و بل ایران محسوب می‌شود. جالب است بدانید که در ساعات فوق برنامه ی آن مدرسه شاهنامه ی فردوسی-داستانهای مثنوی و شعرهای ساده ی شاعران قدیمی تدریس می‌شد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایی و راهنمایی چون مدرسه ی خیام مقطع دبیرستان نداشت برای ادامه ی تحصیل به دبیرستان امام خمینی (پهلوی سابق) رفتم و از اول نظری تا پایان دبیرستان را در آن دبیرستان تحصیل کردم. جالب است بدانید که سهراب سپهری هم پس از پایان تحصیلات ابتدایی برای ادامه ی تحصیل در مقطع دبیرستان در همین دبیرستان پهلوی ثبت نام کرده بوده است.
اشعار طنز در مجلات گل آقا
عضوهیئت تحریریه ی مجلات گل آقا نیز بودم و از معدود اعضای گل آقا به شمار می رفتم که هر ماه بابت سرودن شعرهای طنز و فکاهی حق التحریر می گرفتم چون مرحوم کیومرث صابری عزیز- که در تحریض من به سرودن شعر طنز هیچ کم نگذاشت و حتی وقتی کم کار می شدم و مثلاً چند هفته شعر طنز نمی دادم با من تماس می گرفت و پس از تحریضها و تشویقهای بسیار می گفت هر شرطی هم داشته باشی می پذیریم-هزار حسن داشت و یک عیب که آن هم بسیار اقتصادی بودن ایشان بود تا جایی که بارها به طنز به خود من گفته بود بچه کاشی! اینجا برای خودت کیسه ای ندوزی که از دستهای من عقرب زرد جرار کاشی هم نمی ریزد!
