جنس خوبی کشیدهام که مپرس
آنقدَر هم خریدهام که مپرس
گشتهام در جهان و آخرِ کار
علفی برگزیدهام که مپرس
سرخوش و مَنگ در علفزاران
روزهایی چریدهام که مپرس
من بدون سفینه و موشک
به فضایی پریدهام که مپرس
بعد از آنکه زدم ردیف شدم
شعرهایی سُریدهام که مپرس! *
شعرهایم شکیل و شیک و قشنگ
چاپ شد در جریدهام که مپرس
بعد، از قولِ دکترِ ریهام
چیزهایی شنیدهام که مپرس
-صد و هشتاد و پنج- قدّم بود
تا به جایی خمیدهام که مپرس
حال با حالتی نزار و مریض
روی تختی کپیدهام که مپرس!
شاعر : روح الله احمدی/ بلبل
* نکته اخلاقی: چیزی که شاعر زده است شاید در ردیف شدن کمک کند اما برای قافیه شدن و قیافه داشتن نمیتواند کاری انجام دهد.
نکته فنی: «سُریدهام» در شعرِ پُستمدرنیِ علفی همان «سرودهام» در زبان آدمیزادیِ خودمان است.
شعری که خواندید، خرداد ماه 94 در بخش طنز شماره 87 مجله روانشناسی «سپیده دانایی» به نام «سیاهه دانایی» منتشر شده است. موضوع ویژه این شماره «علف» بود.