رضا رفیع :
یادداشت‌های پراکنده و پرکنده :
۱
بس که بازاراین فضاهای مجازی داغ شده است،امروز نشستم برای خودم یک نرم افزار طراحی کردم به نام:«ولگرام». امتیازات زیادی دارد لاکردار.از صبح تا شب می توانیم داخل آن ول بگردیم و آب از آب تکان نخورد.زمان صرف وعده های غذایی را یادآوری می کند که از گشنگی تلف نشویم. و بالاخره این که زمان دستشویی رفتن را هم گوشزد می کند و هشدار می دهد:«بدو که آبرویت ریخت»!
۲
یکی از دوستان بیکار از درآمد خوب فالگیری می گفت. گفتمش خیلی نگو که بدآموزی دارد. می گفت یکی در محله ما فال قهوه می گیرد ۵۰ هزار تومان. کف دست می بیند، ۲۵ تا ۷۵ هزار تومان. گفتمش پس لازم شد صنف فالگیران هم راه اندازی شود. منتهی بالای پروانه کسب هر فالگیری حتماً این جمله قید شود: خدایا،یک پول مفتی به این فالگیر و یک عقل درست و حسابی به مشتری هایش عطا بفرما!
۳
دبیرانجمن برنج کشور از اختلاط برنج های ایرانی و خارجی گله کرده و گفته که ظاهراً سازمان های نظارتی در خواب به سر می برند. من نمی دانم چرا عده ای به اجرای طرح تفکیک در مورد برنج ها اعتقادی ندارند؟ امیدوارم سازمان های نظارتی، مثل این سیستم راحت و پیشرفته آموزش زبان انگلیسی در خواب؛درهمان حالت خواب، یک نظارتی بر کیفیت برنج ها اعمال بفرمایند.هرکدام که بهتر دم می کشد، درهمان عالم خواب بگویند دمش گرم!
۴
امروز دچار گیرفلسفی ام. نمی دانم این جاهایی که روی تابلوشان نوشتند:«مرکز ترک سوء مصرف مواد مخدر»؛ یعنی که مرکز حسن مصرف مواد مخدر؟! یعنی سوء مصرف را برطرف می کنند و فرد معتاد از آن به بعد می تواند بهتر مصرف کند؟ بدمصرف کردن را ترک می‌دهند یا که کلاً از بیخ ترکش می دهند؟ آیا از حیث حقوقی به موادی که شخص معتاد آن را ترک می کند، می شود گفت:«ماترک»معتاد؟
۵
دوستی می گفت ورزش خیلی خوب است،اما اگر نیازبه تحرک نداشت،عالی بود. بنده خدا راست می گفت. گاهی خودم به چشم خودم می دیدم که وقتی یک روزنامه ورزشی می خواند، بعدش کلی باید خستگی درکند.یک روزکه هوس کرد در سفری همراه من شود؛ پیشنهاد خوبی به او دادم. گفتم: بنشین و سفرکن که به غایت نیکوست/بی منت پا گرد جهان گردیدن!
۶
روزنامه ها به خاطر سرعت کارشان ناگزیر از اشتباهات چاپی اند. یک بار در صفحه ترحیم یکی از روزنامه های معروف، بنده خدایی عکس همسر مرحومش را چاپ کرده بود و زیر آن هم این شعر چاپ شده بود:«بی همگان پسر شود، بی تو پسر نمی شود»!… آدم بلاتکلیف می ماند که با دیدن آگهی ترحیم و تسلیت، بگرید یا بخندد. آدم حتی در این حالت ممکن است فوت کند.
۷
رئیس شورای شهرتهران،برسرپاره ای مسائل حیاتی، اصلاً اهل شوخی نیست. چندوقت پیش گفته بود که متأسفانه زلزله تهران جدی گرفته نمی شود. الآن این آهنگ می چسبد:«زلزله آی زلزله،خسته ام خسته ام/گوشه شورای شهر،دست و پا بسته ام»!… من قصد دارم آنقدربا زلزله شوخی کنم تا جدی گرفته شود.البته مدیران معتقد به این ضرب المثل را هم باید کنار گذاشت:«پیش از مرگ، واویلا؟!»
۸
اینهایی که کمپین نخریدن خودروصفرداخلی راه انداختند؛به نظر من عجله کردند. اولاً که مرگ دست خداست و امثال پراید وسیله اند.در ثانی،من اگرجای آنها بودم،یک کمپین راه می انداختم تحت عنوان«کمپین پس دادن مال بد»وهرخودرو صفر داخلی را بعد ازتحویل گرفتن،اگر کیفیت نداشت، طبق قاعده جهانی مال بد بیخ ریش صاحبش، از طریق کمپین پس می دادم…
منبع : ضمیمه ادب و هنر روزنامه اطلاعات
