كتاب «لبخند با مغز اضافه» حسین یعقوبی به‌زودی توسط انتشارات سوره مهر به چاپ می‌رسد. یعقوبی این اثر را ترجمه‌ای آزاد از كتاب دكتر دانیل كلاین عنوان كرد.
به گزارش شیرین طنز، حسین یعقوبی، نویسنده و مترجم آثار طنز، در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با بیان اینكه كتاب «لبخند با مغز اضافه» خود را به دفتر طنز حوزه هنری برای انتشار سپرده است، اظهار كرد: مراحل پایانی تولید این اثر توسط انتشارات سوره مهر انجام شده و به‌زودی به بازار كتاب عرضه می‌شود.
وی ضمن بیان اینكه كتاب «لبخند با مغز اضافه» تألیف دكتر دانیل كلاین استاد دانشگاه در رشته فلسفه و زبان‌شناسی است، درباره علت ترجمه این اثر اظهار كرد: ترجمه این آثار باعث می‌شوند خوانندگان درك جدیدی از طنز به دست بیاورند و تفاوت آن را با لودگی و كمدی درك كنند.
یعقوبی گفت: متاسفانه عدم درك تفاوت طنز با دیگر شاخه ها همچون كمدی در تلویزیون نیز وجود دارد و از برنامه‌هایی مانند «خنده زار» با عنوان «مجموعه طنز» یاد می‌شود. كمدی برای خنده مخاطب خلق می‌شود، اما در طنز، خنده ابزار است و هدف نیست. یك اثر طنز قصد دارد حرف‌های جدی را با زبانی شیرین مطرح كند.
این نویسنده و مترجم خاطرنشان كرد: البته گرایش مخاطبان به سمت كمدی موضوعی جهانی است و كمدی های عامه پسند در كشورهایی مانند آمریكا و دیگر كشورها، طرفداران بیشتری دارد و مردم كمتر به سراغ آثاری به سبك آثار وودی آلن می‌روند. هر چند طنز جدی هم همیشه مخاطبان خاص خود را داشته است، اما چیزی كه عامه مردم از طنز می‌شناسند، همان كمدی است.
وی درباره ترجمه آثار طنز در كشورمان نیز گفت: مترجم‌های خوبی در كشورمان وجود دارند، اما به طور مثال فرزانه طاهری كتاب طنزی به عنوان «پیرمرد صدساله‌ای كه از پنجره بیرون پرید و ناپدید شد» نوشته یوناس یوناسون را ترجمه كرده است كه طنز موجود در این اثر، در ترجمه منتقل نشده است. كسی كه ترجمه طنز می‌كند، خودش هم باید طنزپرداز و یا مخاطب جدی طنز باشد. در ترجمه اثر، باید بتوانیم با كلمات خاص و به كار بردن این كلمات در جای مناسب، به مخاطب ضربه بزنیم و البته كلماتی هم وجود دارد كه در متن طنز نباید رعایت شود. متاسفانه برخی مترجمان در ترجمه دقیق اثر بسیار سختگیر هستند، در حالی كه بسیاری از شوخی ها و طنزهایی كه در كشورها و فرهنگ های دیگر خنده آور هستند، برای مخاطب ایرانی این گونه نیستند.
وی افزود: در ترجمه اثر طنز، مترجم باید آن را بازآفرینی كند. نجف دریابندری در ترجمه اثری از ویل كاپی با عنوان «چنین كنند بزرگان» تنها 40 درصد اصل متن را در ترجمه آورده است و بیشتر اثر، خلاقیت و تالیف خود مترجم است.
یعقوبی با تاكید بر اینكه كتاب «لبخند با مغز اضافه» نیز ترجمه ای آزاد دارد، عنوان كرد: در ترجمه اثر متوجه شدم قسمتی از لطیفه‌ها به سبب موازین ما قابل ترجمه نیست. جای یك سری مفاهیم نیز خالی بود. بنابراین، از منابع دیگر و همچنین قدری از نظریات شخصی خودم به این اثر منتقل كردم. می‌توان گفت هفتاد درصد كتاب ترجمه و سی درصد آن تألیف است.
این نویسنده درباره انتخاب نام كتابش نیز گفت: این نام به‌گونه‌ای تداعی‌كننده فكر كردن و تبسم ذهنی است. من به طنز به این چشم نگاه می‌كنم كه طنز باید بتواند باعث تبسم ذهن و تبسم روح شود. لبخندی كه پشت آن تفكر نباشد می‌تواند با یك قلقلك نیز به وجود بیاید.
