خنده دواست
مرغِ پر کنده ایم و می خندیم
از غم آکنده ایم و می خندیم
فرمِ وامیم و چند سالی هست
لای پرونده ایم و می خندیم
صاحبِ هیچ بنده ای نشدیم
خودمان بنده ایم و می خندیم
هر برنده به ما خورَد حسرت
چون که بازنده ایم و می خندیم
ما که یک عمر بوده ایم علاف
فکرِ آینده ایم و می خندیم
پیشِ یاران برای بی پولی
بازْ شرمنده ایم و می خندیم
این وطن با منابعش از تو
ما پناهنده ایم و می گرییم!!
شاعر : امیر حسین خوش حال