آخرین در حلقه‌ی رندان سال ۹۶، یکشنبه ۲۰ اسفند در تالار سوره‌ی دفتر طنز حوزه‌ی هنری با حضور طنزپردازان و علاقه‌مندان برگزار شد.
به گزارش شیرین طنز، مراسم، با تلاوت آیاتی از قرآن کریم و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران آغاز گردید. ابتدا آقای کتابدار ابیاتیبه زبان آذری از سید غلامرضا روحانی درباره‌ی فرا رسیدن بهار،خواندند و آقای داریوش کاردان را برای اجرای برنامه دعوت کردند. اولین شعر در مورد خانه تکانی بود که توسط آقای سعید طلایی خوانده شد. سپس آقای عبدالله مقدمی کتاب لب خط قرمز آقای اسماعیل امینی را که حاوی نثر طنز ایشان می‌باشد و توسط انتشارات سوره‌ی مهر منتشر شده است را معرفی و شعر خود را با موضوع وعده‌های انتخاباتی قرائت کردند.
بعد از خواندن بیت‌های کوتاهی توسط داریوش کاردان به زبان آذری، یاسمن حسینی هم شعری با عنوان نصایح حکیمانه‌ی پدر به پسر خواند. افراد بعدی آقای حمید اسماعیلی، کاوه جوادیه و خانم ناهید نوری بودند که اشعارشان در مورد ترافیک، گرفتار شدن شخصیت‌های مشهور منظومه‌های عاشقانه‌ی ایرانی درقالب عشق‌های امروزی و بیان مشکلات اقتصادی بود. سپس، شعر از عشق می‌سرایم آقای سعید طلایی توسط آقای مهدی فرج‌اللهی اجرا شد.
علیرضا لبش هم نثری درباره‌ی انواع فسیل‌ها ارائه دادند. شهزاد اسماعیلی نیز اولین دو بیتی خود و شعری در مورد افزایش جمعیت را قرائت کردند. محمد حسن صادقی هم نقیضه‌ای بر شعر شهریار درباره‌ی وضعیت اقتصادی خواندند که مورد توجه حضار قرار گرفت. سپس آقای روح الله احمدی کتاب شیرین بیان را که مجموعه‌ای از شعرهای طنزمی‌باشد و توسط محمد علی قربانی گردآوری شده‌است را معرفی کردند و یک نسخه از آن را به‌آقای داریوش کاردان اهدا نمودند و ترکیب بندی را نیز خواندند. شعرهای سیامک روشن نیز یک دوبیتی و مناجات طنزی با خدا بود. حجت الاسلام حسینی نیز شعر کوتاهی درباره‌ی روز زن و ترجیع‌بندی با عنوان خوش اقبال را در نقد کسانی که اصرار بر ناشاد کردن مردم دارند،خواندند. اسماعیل امینی نیز چند سطری از کتاب لب خط قرمز خود درباره‌ی برخورد با موضوع روز را قرائت کردند. آقای سید امیر سادات موسوی نیز علاوه بر خواندن شعر نوروزی،این مطلب را اعلام کردند که مقدمه‌ی کتاب شیرین بیان توسط آقای اسماعیل امینی نوشته شده‌است.
آقای کتابدار کتاب نقطه‌چین آقای فرامرز ریحان صفت را معرفی کردند و در آستانه نوروز ۹۷ درباره پیام آوران شادی در ادبیات و سنن ایرانی گفتند:امیران نوروزی پنج روز آخر سال را در اواخر آبان اضافه می کردند که بعدها این روزها را به انتهای اسفند ماه به دلیل نحس دانستن آن موکول کردند و مردم این ۵ روز راجشن می‌گرفتند.
در عهد ساسانیان، هر ۱۲۰ سال یکبار، یک ماه به تعداد ماه‌های سال اضافه می‌کردند و خرج مردم را در این یک ماه می‌دادند به همین دلیل، مردم برای پادشاهان، عمر ۱۲۰ ساله آرزو می‌کردندو این اصطلاح که می گویند: «۱۲۰ ساله شوی» از این ماجرا نشات می‌گیرد.
همچنین بازی ترنابازی نیز از میرنوروزی برگرفته شده است.در زمان‌های قدیم، آتش افروزان، غول بیابانی و امیران نوروزی افرادی بودند که با خواندن شعرهایی مژده‌ی آمدن بهار را می‌دادند.
آتش افروزان که لباس سراسر قرمزی به تن داشتند، معمولا چوبی را آتش می‌زدند و در محل تجمع مردم شعر می‌خواندند. غول بیابانی‌ها نیز به آتش افروزان شباهت زیادی داشتند و یکی دیگر از پیام آوران شادی در نوروز بودند.
آقای مهرداد بهار،لباس قرمز حاجی فیروز رانشانه‌ی خون سیاوشو صورت سیاه او را نماد کسی که از سرزمین مردگان بازگشته، می‌دانند. اما عده‌ای دیگر، منشا پیدایش حاجی فیروز را به نمایش‌های سیاه‌بازی، تخت‌حوضی و روحوضی که در زمان ناصرالدین شاه رواج داشته‌است، نسبت می‌دهند.
آقای یثربی تک بیتی درباره‌ی چهارشنبه سوری، شعرهایی درباره‌ی زن و قربانیان سانچی، آقای مهران احمدی در مورد زلزله، آقای نادر ختایی عیدانه‌ای درباره‌ی اوضاع اقتصادی،آقای رضی صائب در مورد لزوم عدم توجه به عقل، رضا احسان پور درباره‌ی رفتارهای رئیس جمهورها، آقای بانی چند بیت در مورد زن، سپس شکوائیه‌ی خر از صاحبش و مناجات خود با خدا درباره‌ی کمردرد، آقای فرامرز ریحان صفت شعر نقطه چین و آقای امید مهدی‌نژاد علاوه بر معرفی مجله‌ی خود با عنوان سه نقطه، نقیضه‌ای بر یکی از غزلیات حافظ خواندند.
سپس آقای کاردان از حضار خواهش کردند که در شبکه‌های اجتماعی این موضوع را اطلاع رسانی کنند که بیایید همگی ما این جشن باستانی چهارشنبه سوری را به چهارشنبه سوزی تبدیل نکنیم وهیچ وقتراضی نشوید که شادی شما به قیمت غم دیگران تمام شود. مراسم، با پذیرایی از حاضران به پایان رسید.
نویسنده: یاسمن حسینی
