تلفن همراه ، این دم و دستگاه ارتباطی مخوف، پدیدۀ عجیبی است. دم و دستگاه پیچیده ای که روز به روز هم با نصب انواع و اقسام نرم افزارهای ارتباطی اینترنتی بر روی آن، بیشتر از پیش،پیچیده می‌شود.
چنان که کم کم دارد از حالت تلفن همراه خارج و به یک شعبۀ اینترنت و بانک و بازار و بازی های الکترونیکی و نقشه شناسی و رستوران یابی و…. الی ماشاءالله امکانات دیگر، تبدیل می‌شود.
حال آن که قراراولیۀ ما این نبود و از این وسیلۀ ارتباطی فقط انتظار ایجاد یک مکالمۀ سالم و بدون اشکال تلفنی داشتیم که نه الکی بگوید مشترک موردنظر در دسترس نمی‌باشد. حال آن که ممکن است مشترک مورد نظر در کنار شما یا در اتاق بغلی شما باشد.
و نه بیخود و بی جهت، به صورت ضربدری، خط روی خط بیفتد و طرفین مکالمه گیج شوند که دارند با کی صحبت می‌کنند. ونه برخی اشکالات دیگر از قبیل قبض های آن چنانی ـ چنان که افتد و دانی!
این وسط فقط کم بود که این تلفن همراه، آسیب هایی هم برای مصرف کننده در بر داشته باشد. گل بود، به سبزه هم آراسته شد. اگرچه ثابت نشده، اما برخی از محققان وارد، بر این اعتقادند که این وسیلۀ ارتباطی می‌تواند در دراز مدت و کوتاه مدت، اثراتی را بر سیستم حیاتی بدن انسان بگذارد.
بستۀ پیشنهادی:
از آنجا که سلامت شما،انگیزۀ ما و باعث خوشحالی ماست؛ فلذا در راستای آنچه که دانشمندان فرض وعرض کردند، نکاتی برای کاستن از حجم این آسیب های احتمال، به شدت عرض می‌کنیم:
۱ـ کاستن از زمان مکالمه:
کاربران عزیز باید حداکثرزمان مکالمه با موبایل را به یک تا دو دقیقه در هربار کاهش دهند.هرچند که شاید خیلی سخت باشد؛به خصوص برای نسوان محترمه، اما برای کمک به این کار،می‌توانید قبض های تلفن همراه را قاب کنید و بزنید روی دیوار مقابلتان،یا هم که در جاعکسی کیف جیبی تان قرار دهید.
۲ـ استفاده از هندزفری:
در طول مکالمه از هندزفری های مطمئن که راست از گوشی شما به گوش شما می‌روند،استفاده کنید. نترسید؛ کسی خیال نمی‌کند که سمعکی شده اید. فقط یادتان نرود که آن گوش دیگرتان که خالی است، بلااستفاده یک گوشه ای نیفتد و حتماً از آن برای شنیدن دیگر صداهای اطراف از قبیل بوق و ترمز ماشین ها در خیابان یا صدای ارباب رجوع در محل کار و امثالهم، استفاده کنید.
۳ـ به کار بردن دوگوش:
فقط با یک گوش خود کار نکنید. در حین مکالمه، گوشی را از این گوش تا آن گوش، جا به جا کنید. هیچ مزیتی نداشته باشد، حداقلش این آست که آسیب های احتمالی، سر هر دو گوش،سرشکن می‌شود.
۴ـ دور نگهداشتن گوشی:
محققان می‌گویند درمواقعی که میزان تشعشعات بیشتر است، گوشی را از سر خود دور نگه دارید. مثلاً زمانی که طرف دیگر آن سوی خط دارد صحبت می‌کند. حالا بعداً او را از نزدیک می‌بینید، می‌پرسید که چی گفت.
۵ـ پرهیز مادران باردار:
خانم هایی که حامله هستند و بچه در رحم دارند،در دوران بارداری،تا جایی که امکان دارد، از موبایل استفاده نکنند. بقیه استفاده بکنند. ممکن است بچه شان تا به دنیا می‌آید، گریه اش را هدفمند کرده، درخواست موبایل کند.
۶ـ حفظ فاصله:
می‌گویند که کودکان زیر۱۲سال به اندازۀ یک متر از با گوشی موبایل فاصله داشته باشند.اگر هنگام مدرسه رفتن، با خودشان گوشی به همراه می‌برند، حتماً آن رات سر یک چوب وصل کنند و چوب را بر روی دوش خود نگه دارند. سابق براین با بقچۀ کوچک نان وپنیر و ماست، همین کار را می‌کردند. با این که آن بقچه امواج هم نداشت. فقط بوی ماست و پونه و نان تازه داشت.
۷ـ شستن موبایل:
چون معتقدند که گوشی موبایل در صدر آلودگی های روزانه قرار دارد؛ لهذا لازم است که هراز چند گاهی کاملاً ضدعفونی شود. فقط داخل آب یا ماشین لباس شویی انداخته نشود که به عقل شما شک می‌کنند و امکان قطع تلفن همراه شما هست.
۸ـ حمل درست:
کاربران نباید گوشی موبایل خود را در هرجایی بگذارند. جاهایی مثل جیب کنار یا رویس قلب،خیلی خطرناکه حسن؛ و همچنین قرار دادن آن در پهلوها،ناحیۀ سر،کمر وجیب شلوارنیز خطرات خودش را دارد.
بهترین جابه نظر ما، داخل کفش پای کاربر یا در کیفی چسبیده به بغل مچ پا او باشد که دورترین فاصله را از قلب و مغز و معده و کلیه وسایر جوارح داخلی دارد. فوقش، گوشی که زنگ زد، پایتان را بالا می‌آورید و گوشی را با دست می‌گیرید. به همین سادگی!
نویسنده : رضا رفیع – اطلاعات
