مهرداد صدقی در مراسم رونمایی کتاب آخرین نشان مردی اظهار داشت: خانواده چیزی است که دوست دارم در داستان‌هایم حضور داشته باشد؛ به ویژه اینکه این روزها با هم بودن‌های خانوادگی ما بیشتر فیزیکی است و بُعد متافیزیکی آنها کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از پایگاه خبری سوره مهر، مراسم رونمایی از کتاب مهرداد صدقی نویسنده و طنزپرداز با عنوان «آخرین نشان مَردی» صبح امروز در غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه بین‌المللی کتاب برگزار شد.
در این مراسم مهرداد صدقی در پاسخ به سؤالی درباره علت وفاداری و ثابت‌قدم بودنش در تألیف داستان‌های طنزآمیز گفت: واقعیت این است که تولید داستانی طنز در کشور ما کم است. عمده محتوای طنز در قالب نثرهای مطبوعاتی تولید می‌شود که خیلی زود دیده می‌شود و خیلی زود هم فراموش. اما کمتر پیش می‌آید که کسی در حوزه داستان به مسئله طنز نگاه کند؛ به همین خاطر ما با برهوت داستان‌نویسی طنز در کشور مواجهیم.
وی ادامه داد: وقتی صحبت از داستان طنز می‌کنیم، دو مقوله داستان و طنز توأمان با هم مورد توجه قرار می‌گیرند و این یعنی اینکه این دو مسئله در کنار هم می‌توانند اثرگذاری کار هنری را طولانی‌مدت کنند. همچنین به باور من، عرصه داستان‌نویسی طنز، عرصه‌ای بسیار جدی است و نباید آن را ژانری در مقابل ادبیات غیرطنز و جدی دانست.
نویسنده کتاب «آبنبات هل‌دار» در ادامه با اشاره به اینکه تلاش کرده تا در اثر جدیدش، کاراکترها و شخصیت‌های جدی نسبت به دو اثر قبلی به مخاطبش معرفی کند، گفت: من تلاش کردم تا روایتی کاملاً جدی و نرمال که پیش از آن نمونه‌ای نداشته، ارائه کنم و در عین حال فضای طنزآمیز آن را نیز مورد توجه قرار دهم. همچنین تعمد داشتم تا فضای خانوادگی در این داستان مورد توجه قرار بگیرد. خانواده چیزی است که دوست دارم در داستان‌هایم حضور داشته باشد؛ به ویژه اینکه این روزها با هم بودن‌های خانوادگی ما بیشتر فیزیکی است و بُعد متافیزیکی آنها کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
صدقی همچنین با اشاره به اینکه این داستان بلند سعی کرده از ظرفیت‌های بومی ایران برای ارتباط با مخاطب استفاده کند، افزود: باید زبانمان را در برابر تغییراتی که آن را تهدید می‌کند، زنده نگاه داریم و واژه‌های متعدد و تازه بومی وقتی در داستان حضور پیدا می‌کنند، چنین کارکردی را دارند؛ کما اینکه باعث حفظ شدن خود این واژه‌ها نیز می‌شویم.
وی تصریح کرد: من با نوشتن داستان‌های طنز دنباله‌دار، به دنبال ژانرسازی اختصاصی برای خودم نیستم اما نمی‌خواهم با خواندن داستان‌هایم، باری اضافی هم بر دوش مخاطب تحمیل شود. من سعی کردم طوری بنویسم که بشود به راحتی کتاب‌هایم را به مخاطبان توصیه کرد؛ شاید به همین خاطر است که شور زندگی در آثار من بسیار زیاد دیده می‌شود.
این نویسنده در پایان از تألیف سومین مُجَلِد از مجموعه داستان‌های خود با عنوان «آبنبات دارچینی» و نیز برنامه‌ریزی برای تألیف جلد دوم داستان بلند «آخرین نشان مردی» خبر داد.
