چند تابلوی نمایشی برای دیدن یا خواندن یا اجرا، چه فرقی میکند؟ و همین چند کلمه به ما میفهماند که با اثری طنز مواجهیم. آئینه‌زار، آئینه‌هایی است که نویسنده پیش روی ما گرفته – البته با ذره‌بین نقادانه‌اش – و کجیها و ناراستیهای اجتماع ما و روابط ما را نشانمان میدهد. قالب اثر نمایشنامه‌ است با نوعی از روایت داستانی. یعنی سخت‌خوانی نمایشنامه را ندارد و پهلو به داستان میزند.

شاید فیلمی چند اپیزوده که درست کنار ما و هر روز ما ساخته شده. نقد طنزآلود به سیاست،‌ فوتبال، طبابت، قضاوت، آموزش، ازدواج و… بزرگنمایی اشتباهات آمیخته با این اتفاقات. کوتاهی هر تابلو خوانش را روان و طنزش را بیشتر میکند.