گزیده ای از آثار طنز منظوم حوزه هنری قزوین به همت مرکز آفرینش ادبی مراکز استان ها منتشر شد.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از پایگاه خبری سوره مهر، این کتاب مجموعه شعرهایی در ژانر طنز و فکاهه است که طی حدود سه سال از فعالیت کارگاه و محافل طنز حوزه هنری استان قزوین با نام «سنگ پای قزوین» تا پایان سال ۱۳۹۵ توسط مهران حسینی گردآوری شده و به زیور طبع درآمده.
به دلیل شاعران متعدد و جوان کتاب سنگ پای قزوین نمی توان از آن انتظار داشت قلمی یک دست داشته باشد و آثار آن در یک سطح باشد به همین دلیل در هنگام مطالعه اشعار این کتاب با فراز و فرودهایی رو به رو خواهید شد.
برخی اشعار این کتاب به زبان محلی سروده شده است. البته گویش قزوینی یکی از لهج ههایی است که مانند اصفهانی، یزدی و شیرازی بالذات قابلیت طنز فراوانی در خود نهفته دارد و اصطلاحات، ضرب المثل ها، متل ها و حتی نحوه ادای جملاتش مؤید این مطلب است .
مهران حسینی در مقدمه کتاب آورده است: «بدیهی است که شعر طنز در مقابل شعر جد یا غیر طنز به مثابه پزشک متخصص در برابر پزشک عمومی است و بارها برای این کمترین به اثبات رسیده که افراد در محکی کوتاه از خود فی الفور به این ارزیابی می رسند که آیا توان قلمشان در طنزنویسی به حد لازم برای ادامه مسیر هست یا نه. بنابراین، باید اذعان کرد تعدد طنزپرداز در حال حاضر کم است و تلاش ما در این راستا شکل گرفت که بر این تعدد، به لحاظ کمّی و کیفی، بیفزاییم که تا حدی موفق بودیم.
ایجاد ارتباط با سایر استانها، شرکت در جشنواره های مختلف طنز، کسب رتبه در آنها و … بخشی از تلاش هایی است که تا کنون صورت پذیرفته است، اما همچنان راه درازی پیش روست.»
غزلی از کتاب، سروده محمد شفیعی فر:
هر کس که در این معرکه زر داشته باشد
صد مرتبه بهتر که هنر داشته باشد
قربان رفیقی که چو شد صاحب پُستی
از قبل مرا مد نظر داشته باشد
تا بخت بلند تو رسیدن که بعید است
حتی اگر این کفش فنر داشته باشد
قلبم دو سه تا تیر کشید و نگرانم
جداً نکند شعر ضرر داشته باشد
هر فرد بنا بر نظر کارشناسان
خوب است که از عشق حذر داشته باشد
آدم پس از این وضعیت خودرو و بنزین
امروزه به صرف هست که خر داشته باشد
با این همه، امروزه صلاح است که انسان
کمتر ز همه چیز خبر داشته باشد
هرگز نکند چاپ کسی شعر خودش را
اندازه من شعر مگر داشته باشد
این شعر پُر از حاشیه بر روی مخاطب
ای کاش که یک ذره اثر داشته باشد!
می‌خواستم از درد دلم باز بگویم
ترسیدم از این بیش خطر داشته باشد
