آورده اند کوتوله ای به غایت نحیف, اما هرکول نام!!! سیاه پوش و سبیل تا بناگوش با تحصیلات عالیه ای معادل دویم ابتدایی ناقص. شلوار پاچه گشاد می پوشیدی و چنان با فخر بر ارض قدم می گذاشتی که هیکل چهل هزار گرام او شصت کیلوکرم نمود نمودی و برافراشتگی قامتش از یکصد و سی و نه سانتیمتر گذر و به یکصد و چهل سانتیمر نظر کرده بود و سن اوشان (ایشان) فرا پنجاه سال می نمودی باری مصرف دخانیات اوشان از قدرت تدخین بشر فراتر و کهنه دود البسه اش به راحتی سرطان زا بود!!
روزگار می چرخید و به پشتوانه اخویان نه گانه اش و پیرو سنت آنان نوبت جولان اوشان در پایانه آغازیدن گرفت! و بی هیچ رایانه ای بر پایانه چنبره زده بودی و مدیریت سنتی خویش را اینگونه اعمال می نمودی که از رانندگان پول دستی می گرفتی که کمیسیون است و پول زور بود! باری اگر در صحن پایانه (به سبب خماری) چرتی می زدی! رانندگان بی آنکه خواب نوشین غول را گزندی آید یک خمس از رزق یومیه خویش در دست اوشان و به آرامی جاسازی می بکردندی!!
باری بعد از مدیریت صادقانه خویش ارتباطاتی حسنه به هم زدی و کارمند پایانه گشتی و مکانی یافتی رسمی و همزمان همان جا را (بدون تغییر کاربری) دکانی ساختی شخصی و به دلیل موقعیت راهبردی دکان. رزق کسبه را آجر فرمودی!! و ایشان (اوشان سابق) را عقیدت بر آنست:” که مشاغل ناعادلانه توزیع نشده اند بلکه این عرضه ها (جنم) هستند که نا عادلانه توزیع شده اند و این کار خداست.
لطف الله پرویز
