«دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را»
دیگر به سر رسیده آن دوره ی مدارا
گفتی خبرنگاری؛ اهل تلاش و کاری
محتاط منعکس کن انبوه سوژه ها را
طرح سوال باید با میل بنده باشد
آویزه کن به گوشَت این گفته های ما را
تصویب شد از این پس؛ حذف سوال بی ربط
پس بر زبان نیاور هی پرسش چرا را؟
گفتم فقط بپرسی از چیزهای معمول
آن هم نه هرچه خواهی! بشنو تو این ندا را
از اعتبار مالی پرسیده ای سوالی
اصلا به تو چه مربوط “احوال ملک دارا !؟”
از کوی نیکنامی حذفت کنم سریعا
آشفته کرده ای باز با نقدها فضا را
آزرده شد وزیرم از پیچش سوالت
بیهوده هی نیازار مردان بینوا را
وقتی که حکم دادم محروم کردنت را
تا چار سال کاری کم میکنی ادا را!
گفتم هر آنچه را که قانون بنده بوده
اخراج میکنم پس ؛ هر عامل خطا را
محبوب ماست هرکس کمتر سوال دارد
«ساقی بده بشارت رندان پارسا را»
شاعر : ملیحه خوشحال
