نویسنده: سید مهدی طیار
در داستان «علی بابا و چهل دزد بغداد»، غاری داریم که انبار دزدهاست. در ِاین غار، با گفتن یک رمزعبور باز می شود. در برخی از نسخه های این داستان، رمزعبور باز شدن غار،گفتن ِ«کنجد کنجد، باز شو» است. در همین رابطه، گفتگویی داریم با یک دانه کنجد.
ما: دانه جان، خودتان را معرفی می کنید؟
کنجد: همانطور که از وجناتم پیداست، دانه ی کنجد هستم.
ما: بله. حتما حواستان به مقدمه ای که قبل از مصاحبه عرض کردم، بود. می توانم نظرتان را در آن مورد بپرسم؟
دانه ی کنجد: البته کامل گوش ندادم، اما متوجه کلیتش شدم. مخلص کلام این بود که ما کنجدها چه جادویی هستیم! البته در این رابطه، نیازی به قصه نیست؛ کافی است کمی به دور و برتان نگاه کنید، تا گوشی دستتان بیاید.
ما: می توانید بیشتر توضیح دهید؟
کنجد: شما تا حالا نانوایی رفته اید؟
ما: فکر می کنم همه ی ما، همه ی عمر چنین کنیم؛ بله.
کنجد: در این نانوایی که رفته اید، ممکن است نان خاشخاشی هم عرضه شده باشد؟ دقت کنید که نمی گویم «خشخاشی»، سوءتفاهم نشود، دارم می گویم «خاشخاشی».
ما: بله، متوجه منظورتان شدم. می خواهید بگویید گاهی در تهیه ی نان، از دانه های «کنجد» استفاده می شود.
کنجد: میخواهم بگویم ببینید «کنجد» چه دانه ی شگفت انگیزی در ارتزاق است؟ شاطر، چهاردانه کنجد که به یک مثلا بربری می پاشد، یکدفعه قیمت آن بربری پیشرفت می کند و کار نانوایی به صرفه می شود. اگر شاطر، آن چهارتا دانه کنجد را نپاشد، شغلش به صرفه نخواهد شد و آنوقت ممکن است ترجیح بدهد برود سراغ یک کار ِ نانوآب¬¬دار؛ بعد، این وسط چه کسی گرسنه می ماند؟ نان ِ چه کسی آجر می شود؟
ما: لابد ما؟
کنجد: بله، پس فکر کردید ما؟ البته که شما. پس می بینیم که کنجد چه موجود مفید و کارگشایی است!
ما: تعارف نکنید. از خواص درمانیتان هم بفرمایید، فروتنی هم حدی دارد.
کنجد: حالا که اصرار می کنید، می گویم. ما باعث طول عمر و حفظ جوانی می شویم. سلول های کهنه ی شما را با سلول های نو تعویض می کنیم؛ تا حالش را ببرید.
ما: پس اکسیر جوانی که می گویند، شمایید؟
کنجد: منابع غنی اسیدآمینه ی ما، رشد تومورها را متوقف می کند.
ما: نه بابا؟! اگر تومور نداشتیم چه؟
کنجد: دوست دارید داشته باشید؟
ما: من گفتم دوست داریم؟
کنجد: بگذریم. این منبع غنی اسیدآمینه، به رفع مسمومیت کبد و کلیه ها هم کمک می کند.
ما: یعنی لازم است اول کبد و کلیه هایمان مسموم شود، بعد شما رفعش کنید؟
کنجد: مگر خبر ندارید بعضی از قرص ها و داروهایی که می خورید، می¬رود در کبدتان جمع می شود؟ دوست ندارید کبدتان ترگل ورگل شود؟
ما: دم شما گرم.
کنجد: اسیدآمینه ای که گفتم، سیستم ایمنی بدنتان را هم بهبود می بخشد.
ما: پس شما یک بسته ی کامل سلامتی هستید؟
کنجد: کجایش را دیده اید؟! خواص ضدقارچ و ضدباکتری هم داریم.
ما: ضدویروس چه؟
کنجد: شرمنده؛ در تخصص ما نیست.
ما: بله، عرض می¬کردید.
کنجد: اگر اجازه بفرمایید. روغن ما جلوی فساد دندان تان را می گیرد. در درمان التهاب و تورم لثه هم مفید است.
ما: روغن تان را دیگر از کجا گیر بیاوریم؟
کنجد: این دیگر مشکل خودتان است. هر که روغن کنجد خواهد، جورش را خودش بکشد! در ضمن، اگر هزارپا در گوش¬تان فرو رفت، چند قطره روغن کنجد داخل گوش¬تان بچکانید، فوری بیرون می آید.
ما: می آید بیرون که روغن کنجد بیشتری گیر بیاورد، یا اینکه روغن شما بلای جان ِ جناب هزارپاست؟
کنجد: به حال شما چه فرقی دارد؟ شما بچکان بیاید بیرون. نکند دوست دارید ایشاندر گوش شما لانه کند، بدون اینکه اجارهای بپردازد؟
ما: خواستم ببینم شما برای هزارپاها هم خاصیت دارید، یا اینکه برای آن¬ها برعکس عمل می کنید؟
کنجد: من هم عرض کردم، برای شما چه فرقی دارد؟!
ما: خب، اگر برای هزارپا ضرر دارید، شاید این ضرر به «پا» مربوط باشد! چون هر چه باشد، هزارپا از مجموعه¬داران ِ‌پاست.در آن صورت نکند برای هر پایی ضرر داشته باشید، از جمله پاهای ما!
کنجد: خیال¬تان راحت. ما حتی خاصیت ضد ورم مفاصل و ضدرماتیسم هم داریم.
ما: نه بابا، دیگر چه؟
کنجد: باید بگویم ما خاصیت گوشت را داریم، ولی ضررش را نداریم؛ فقط فکرش را بکن!
ما: به¬به، به¬به!
کنجد: ماده ای پروتئینی و بسیار مهم در ما وجود دارد که اسمش «لیزیت» است. برو تحقیق کن ببین چیست! ما برای کشتیگیرها و وزنهبردارها، غذایی بسیار مفید و مناسب هستیم.
ما: عجب!
کنجد: ما تقریبا بیشتر مواد ساختمان بدن شما را داراییم.
ما: یعنی بعد از این یخچال مان را بفروشیم، به جایش چند تا گونی کنجد بگذاریم؟
کنجد: خوشمزگی می فرمایید؟ به جای این حرف¬ها، یادتان باشد که ما سرشاریم از ویتامین ها، مخصوصا «ب» و «ف»؛ که خیلی داریم.
ما: تا به حال ویتامین «ف» نشنیده بودم.
کنجد: خوش به حالت؛ چون الان شنیدی.
ما: فکر کنم دیگر خواصتان ته کشید.
کنجد: ما یک معدنیم. سرشاریم از مواد معدنی قابل جذب. پُریم از منیزیم، کلسیم، آهن، فسفر، آلومینیوم، سیلیس، کروم، کلر، مس، نیکل، سدیم و چندین تا فلز و شبه فلز دیگر!
ما: ببخشید، شما جزو طبیعتید یا طبیعت جزو شماست؟
کنجد: این را دیگر از خودم نپرسید، چون می¬ترسم حمل بر خودستایی شود.
ما: خیلی خب، تمام شدید؟
کنجد: نخیر، ما کنجدها، در درمان بی خوابی هم موثریم.
ما: یعنی بعد از این به جای قرص خواب، یک دانه کنجد قورت بدهیم؟
کنجد: باز هم که خوشمزه شدید. دوست گرامی، «قرص» عوارض و ضرر دارد، اما ما کنجدها موجوداتی طبیعی و مفیدیم.
ما: یعنی هیچ ضرری ندارید؟
کنجد: داریم؟
ما: مگر نه اینکه چاق می¬کنید؟ دیرهضم هستید و زیادهروی در مصرف شما سوءهاضمه میآورد و معده را خسته میکند. زیاد مصرف کردن تان، خارش پوستی می آورد و زیادخوردنتان دهان را هم بدبو می کند؟
کنجد: مثل اینکه شما آمار ما را درآورده اید؛ اما اشکالی ندارد. همه ی این ها در صورتی زیاده روی در مصرف ماست. شما آب هم زیاد بخوری، می ترکی؛ این که دلیل نشد. شما چاقی را می گویی، اما نمی گویی ما کم خونی را هم درمان می کنیم و چربی بدن را هم کاهش می دهیم؟دوست داری کلسترولت بالا باشد و سکته بزنی؟ نمی خواستم بگویم و به روی جناب عالی بیاورم، اما خودتان نمی گذارید؛ پس مجبورم بگویم که مغز شماها را «لیسیتین» تشکیل میدهد؛ یعنی «لیسیتین» در مغز بشر بیشتر از مغز حیوانات وجود دارد و همین ماده است که باعث پیشرفت شماها شده؛ و ما کنجدها سرشاریم از «لیسیتین».
ما: یعنی تمدن سازی کار شما بوده؟ از کجا معلوم لیسیتین ِ مغز بشر، از منبع دیگری تامین نشده؟ شما کنجدها تا این اندازه هم دیگر در سبد غذایی لااقل پیشینیان ما حضور نداشته اید!
کنجد: به هر حال این چیزی از ارزش های ما کم نمی کند؛ از این به بعد که می توانیم در سبد غذایی تان حضور داشته باشیم. شما اگر کارهای فکری زیاد داری، کنجد را حتما در برنامه غذایی ات بگنجان؛ که حافظه ات جان بگیرد.
ما: در پایان، صحبت خاصی مانده که بخواهید با خوانندگان ما در میان بگذارید؟
کنجد: اینکه گفته¬اند «فلفل نبین چه ریزه، بشکن ببین چه تیزه»؛ را باید در مورد کنجد می گفته اند. بنابراین، بنده به نمایندگی از سایر کنجدان، از همین تریبون، ضرب المثل مذکور را تصحیح می کنم؛ تا چراغ راه آیندگان باشد؛ و می-گویم:
کنجد نبین چه ریزه
بچش ببین چه چیزه!
منتشر شده در : شماره ی ۲۶۸ ماهنامه دوست نوجوانان (آذر ۹۴)
