حسن مصرف مواد!
رضا رفیع
همچین بر روی برخی تابلوهای سردر برخی مراکز و مؤسسات مربوط به ترک عادت اعتیاد نوشتند:«محل ترک سوء مصرف مواد مخدر» که اگر آدم سر به راهی مثل ما جاهل به موضوع باشد؛ در نگاه اول دچار سوء برداشت می شود ویحتمل چنین می پندارد که در این مراکز حتماً افرادی که بلد نیستند مواد غیرلازم مخدر را درست مصرف کنند، درمان می شوند تا دیگر دچار سوء مصرف نشوند.
حال آن که هم شما می دانید و هم احتمالاً نگارنده این سطورقطور، که قطعاً منظور این نیست و بیشتر منظور آن است. آن هم منظور ترک دادن معتادان از بیخ می باشد؛یعنی کاری می کنند که بالکل قید مصرف را بزنند یا مواد مصرفی خود را کم کنند و مثل آدم زندگی کنند. بابا، قابیل هم که پسر خطاکار حضرت آدم بود، مواد مصرف نمی کرد و مثل آدم بود.
خبر وارده:«دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان کرمانشاه گفت: متأسفانه آمار نشان می دهد که دومین عامل مرگ و میر،بعد از تصادفات رانندگی، سوء مصرف مواد مخدر است»ــ به نقل از جراید
ملاحظه فرمودید؟!…. حتی مسؤولان عزیز ما هم صحبت از سوء مصرف مواد می کنند. همچین که مخاطب خیال می کند حسن مصرف مواد هم داریم. مواد لعنتی اگر حسنی هم دارد، در صنایع داروسازی و پزشکی است. سابق بر این که امکانات دارویی الآن نبود؛ از تریاک یا تریاق به عنوان داروی مسکن درد استفاده می کردند. فلذا شاعر به اشاره و کنایه می فرماید:«دردم از یار است و درمان نیز هم». امروزه به زبان کوچه و بازار می گویند: داداش، ما رو بساز!
بسته پیشنهادی: هرچند که تخصص خاصی در زمینه مواد نداریم،اما در خوصوص راهکار دادن که تخصص داریم. اسنادش هم موجود است. لهذا عرایضی در ادامه داریم که بی ادعا تقدیم می داریم:
۱ـ دعوت از معتادان عالم: شعاری درست شود برای فراخوان عمومی معتادان دنیا با این عبارت و عنوان مثلا که:«معتادان جهان متحد شوید!». این طوری بلکه توجه افکار عمومی و ایضاً خود معتادان اگر چیزی ته افکارشان مانده باشد، بیشتر به مقوله ترک مواد جلب شود. ماترک این همگرایی و همدلی شاید اضمحلال مواد مخدر باشد.«مورچگان را چو بود اتفاق/شیر ژیان را بدرانند پوست». زور معتادان که از مورچه کمتر نیست؛ یا که هست و ما خبر نداریم؟
۲ـ تأسیس مراکز نظارتی: حالا که بحث سوء مصرف مواد مطرح است؛ یک مراکزی هم در کنارش تشکیل شوند که بر حسن مصرف مواد نظارت داشته باشند. خیال بد نکنید. یعنی که مراقبت شود از مواد مخدر فقط در مسائل پزشکی و دوایی استفاده شود. به هرحال، گفتند:عیب می جمله بگفتی،هنرش نیز بگو.
۳ـ طرح جمع آوری مناقل: نگارنده در برخورد با بسیاری از پدیده های مضرّ و مزخرف، طرفدار پرو پاقرص اجرای طرح جمع آوری بوده است و کماکان نیز است.
چه دیش ماهواره می خواهد باشد، چه قلیان(به خصوص با طعم دو سیبش لعنتی!)؛ و چه مواد مخدر باشد که تکلیفش نگفته مشخص است. از اینرو،خیلی مختصر و مفید عرض می کنم که بریزیم منقل ها را از منازل جمع کنیم. که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها!
۴ـ اعطای آزادی بیشتر: عده ای هم هستند که پیشنهاد می دهند به معتادان ــ که ما به آنها به چشم بیمار نگاه می کنیم ــ آن قدر آزادی عیان داده شود که هرچه می خواهند مصرف کنند. آن قدر بکشند تا جانشان از آستین کالبدشان بیرون آید!…
البته حقیر معتقد به این راهکار نیست؛هرچند که ته دلش خیلی هم بدش نمی‌آید!
