نوروزنامه
سال نو این بنده را تعدیل کن
بنده را یا رب به گُل تبدیل کن
بوته‌ام را خار و خس برداشته
من هرس کردم تو هم پابیل کن
باغبانی تو! بیانم کفر نیست
حرف‌هایم را خودت تأویل کن
وزن شعرم را میان شعرها
فاعلاتن فاعلاتن فیل کن
آرزوها دارم و هستم جوان
آرزوهای مرا تکمیل کن
بنده را امسال که سال بز است
لایق توفیق‌های ذیل کن:
بز نیارم لحظه‌ای بلکه مرا
از لحاظ مرتبت گوریل کن
در خصوص اینکه خیلی مخلصم
آیه‌ای در شأن من تنزیل کن
توی خوابم وحی کن إقرأ (بخوان)
آیه‌ها را هم خودت ترتیل کن
یا به من شیپور رحمانی بده
سردبیر صور اسرافیل کن
ثروتی در حد یک میلیون دلار…
دخل امسال مرا تسهیل کن
بچه‌ام هی شیر می‌خواهد زیاد
بچه‌ام را غرق «آپتامیل» کن
حال و روز دشمنان بنده را
مثل عهد شاه هردمبیل کن
ظالمان داخل و خارج نشین
زودتر محشور با چرچیل کن
دشمن ناموس و دین خلق را
زیر نافش پاشنه آشیل کن!
در عوض شلوار و زیپ خلق را
با مواد ضد آبت سیل کن
…
هر زمان از عشق توخالی شدم
بنده را با زلزله منجیل کن
ای بهار از عطر تو نارنجتر
کازرون را معدن ازگیل کن
تا نیاید بوی قحط قافیه
کیک طنزم را پر از وانیل کن
یا مقلّب یا مدبّر یا مُحَو-
ول نکن من را مرا تحویل کن
شاعر: حسین رضوی فرد
http://shekarook.blogfa.com/
