زهرا دُرّی :
اگر با دیدن زاینده رود خشک شده،دیگراحساساتی نمی شوید؛ اصلاً نگران نباشید. شاید شما هم مثل ما خر درون تان مرده است! اصلاً هم از خودتان نپرسید چرا این همه آبی را که از خانه ها و ساختمان های اداری و مسکونی هدر می رود، نمی شود به طریقی تصفیه کرد و به رودخانه تزریق کرد!
شما هم مثل ما اگر قرار بود دانشمند و نظریه پرداز شوید که تا حالا شده بودید.
در زیر چند روش پیشنهادی برای استفاده از زاینده رود فعلی فقط به صورت پیشنهاد ارایه می شود و ارزش دیگری ندارد. خود دانید:
۱ـ پارکینگ:
چرا راه دور می روید برای پارک اتومبیل تان؟
بزنید توی رودخانه خشک. نه پول پارکینگ بدهید، نه راه اضافه بروید. با صرفه تر هم هست.
۲ــ فوتبال:
برای برگزاری فوتبال گل کوچک با بر و بچه ها بریزید توی بستر رودخانه و از شکستن شیشه های همسایه ها دست بردارید.
۳ــ اردو :
اردوهای مهدهای کودک را به صورت پیاده روی از زیر پل های شهر در بستر رودخانه قرار دهید و با هم بخوانید:
رودخونه آب نداره، به ما چه که نداره
اگر که آب کم اومد، بابا می ره میاره!
۴ــ آپارتمان سازی:
به نظرتان «رودخانه» به چه معناست؟ بله،جواب تان درست بود؛ یعنی رودی که تبدیل به خانه شده است. این همه جوان بی خانمان دارید، برای شان توی رودخانه ساختمان سازی کنید و خداتومن کرایه خانه ازشان بگیرید.
۵٫ ضدّحال به باتلاق گاوخونی:
به گاوخونی پیغام بدهید که :«نون و پنیر ارزونی تون ، آبی نمی‌دیم بهتون!»تا حساب کار دستش بیاید.
۶ــ کاهش ترافیک:
رودخانه را تبدیل به خیابان کنید و از ترافیک بکاهید.
۷ــ وازکتومی هرگز:
به روش زاینده نبودن رودخانه به صورت طبیعی توجه کرده و از جراحی وازکتومی دست بردارید.
منبع : روزنامه اطلاعات – ۲۶ خرداد ۹۴
