ـ خطاب به هنرمندان مدعی حریم خصوصی:
ابتدا عرض ادب، عرض سلام
بعد گویم با تمام احترام:
درد مردم را کمی تلطیف کن
این « خصوصی » را کمی تعریف کن
در خیابان می روی با هر لباس
بعد گویی این حریم از آن ماس!؟
گر که آید یکنفر در خانه ات
عکس گیرد از سر و از شانه ات
نام این باشد « خصوصی » ای عزیز
نه تردد کردنت توی ونیز!
بحثِ دیگر بحثِ ظاهرسازی است
آن چه گفتی پیش از این ها بازی است؟
جای پوزش تازه شاکی هم شدی؟
معترض هستی که خاکی هم شدی؟
با همین مردم تو بالا آمدی
حال؛ مردم بد شدند؟؛ خیلی بدی
پولِ خوب و ژست خوب و کار خوب
هست بی شک در دلِ رفتارِ خوب
این خیابان ها « خصوصی » نیستند
سالن رقص و عروسی نیستند
در حریم شخصی خود در اتاق
دست خود را می کنی توی دماغ
در خیابان ها نکردی این چنین
چون عمومی هست آنجا نازنین!
جانِ من بازی نکن با این کلام
« پس سخن کوتاه باید والسّلام »
شاعر : امیرحسین خوش حال
