سعید بیابانکی معتقد است: دهه اخیر به لحاظ ادبی یک جورهایی دهه طنز است و برخی از واژه ی سانسور برای نشر شعرها استفاده می‌کنند که اعتقاد دارم این واژه خشنی است و مناسب فضای شعر نیست، باید بگوییم شعرها باید تحلیل محتوا شوند و حداقل‌ها را باید رعایت کنیم.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از روابط عمومی حوزه هنری ایلام: «سعید بیابانکی» در یکی از برنامه‌های جانبی در نمایشگاه کتاب ایلام، اظهار کرد: شاعران طنزپرداز کار بسیار سخت و دشواری دارند و چه بسا ما داریم روزنامه هایی که با یه شعر یا کاریکاتور از ادامه فعالیت محروم شده اند و این نشان دهنده ظرافت و حساسیت بالای این حوزه است.
وی با تاکید بر اینکه طنز، موثر و در عین تاثیرگذاری خطرناک است، اضافه کرد: از آنجاکه سروکار طنزپرداز با خط قرمز هست، اساسا شوخی کردن با این ها هم همیشه مخاطب پسند بوده و ربطی هم به دوره ما ندارد.
بیابانکی ضمن اشاره به اینکه چهار حوزه یا دست مایه در طنز وجود دارد که مخاطب پسند است و همیشه در مورد آنها، حتی در قرن چهار هجری شعر گفته شده است، تصریح کرد: حوزه اخلاقیات، اقوام، اعتقادات و سیاست از اصلی ترین چیزهایی هست که شاعران با آن ها شوخی می کنند. اینکه شاعر چقدر در این حوزه ها شعر بگوید که توهین نباشد و عامه‌پسند هم باشد به تجربه و تسلط به کلام وی بستگی دارد. البته معیار و الگوی ما شاعران طنز پرداز باید حافظ و مولانا و سعدی باشد.
بیابانکی با تاکید براینکه شاعر آزاد است در مورد این موضوعات شعر بگوید اما وقتی بحث انتشار آنها باشد، باید چارچوب‌های قانونی را رعایت کند، اضافه کرد: برخی از واژه‌ی سانسور برای نشر شعرها استفاده می‌کنند که اعتقاد دارم این واژه خشنی است و مناسب فضای شعر نیست، باید بگوییم شعرها باید تحلیل محتوا شوند و حداقل‌ها را باید رعایت کنیم.
وی گفت: شعر طنز باید جوری باشد که در هر جایی بتوان آن را ارائه کرد یا به عبارتی بلاغت داشته باشد. شعر سفر می‌کند و جاهایی می رود که نباید برود، پس باید جوری شعر گفت و نوشت که اگر رهبر انقلاب هم شعر ما را خواند علاقه‌مند به شعر ما شود و این سختی کار شاعران طنز را نشان می‌دهد.
وی گفت: دهه اخیر فصل استیلای جهان مجازی است. به نظرم اقبال مردم به شعر خیلی زیاد شده است. اینکه شعر به لحاظ کیفی رشد کرده است بحث دیگری است، اما اقبال مردم ماجرای دیگری است. گوشی‌ها باعث شده مردم بیشتر شعر بخوانند به گونه ای در هر تلفن همراهی میشه یکی دو شعر پیدا کرد. پیش از این شعر یا در کتاب بود یا در مطبوعات همین باعث شده ریز و درشت و بد و خوب درهم آمیخته شود و اینکه چه کسی باید تمیز دهد هم ماجرای دیگری است.
بیابانکی با تاکید بر اینکه به نظرم دهه اخیر به لحاظ ادبی یک جورهایی دهه طنز است، اضافه کرد: ما همه چیز را آزمودیم. بعد از انقلاب طنز آخرین قله‌ای بود که توسط شاعران کشور فتح شد. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که با هر چیز تلخ و شیرین شوخی می‌کنیم و این یک فرصت است. این اتفاق نشان دهنده ظرافت زبان و فرهنگ ماست. استقبال از شعر طنز نشان دهنده وجود خلا در این زمینه است و لازم است شاعران بزرگ بیایند و در این زمینه بیشتر کار کنند.
