استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم(ع) معتقد است: باید روی برنامه هایی مثل خندوانه و تاثیرات و کارکردهای روحی، اخلاقی، اجتماعی و سیاسی آن تحقیق شود، چراکه خندوانه به این سمت و سو پیش می رود.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از خبرنگار تلویزیون خبرگزاری شبستان،دومین دور از مسابقه «خنداننده شو»که به جرات می توان گفت از دور قبل این مسابقه بسیار موفق تر و قوی تر عمل کرد با حاشیه های فراوانی همراه بود. این اواخر انتقادهای فراوانی از سوی برخی گروه ها متوجه برنامه خندوانه بود، از بی بی سی بگیرید و برسید به روزنامه کیهان. یک جو رسانه ای راه افتاد و عده ای شوخی های برنامه خندوانه را رکیک، مستهجن و غیراخلاقی نامیدند. برخی ها به سبقه دینی اشاره کردند و برخی ها هم با زبان شوخی گفتند شوخی های خندوانه مناسب سنش نیست!
رامبد جوان اما در پاسخ به این انتقادها گفت:«نظارت صدا و سیما نظارتی کلی است و خب هر شبکه تعریف های مشخص خود را دارد. شبکه نسیم مخصوص سرگرمی و کمدی است و قرار بر وجود شوخی های فراوان در آن است. به هر حال خندوانه بعد از کار کردن روی کمدی در پنج فصل متوالی به تعریف مشخصی برای خود رسیده است. اگر شبکه ای فکر می کند دست ما برای شوخی ها بازتر‌است به دو دلیل است، اول پخش برنامه در شبکه نسیم و دوم اینکه خندوانه تاکنون خودش راه خود را مشخص کرده است.
شاید برخی شوخی ها نتواند در برنامه پخش شود و بچه ها فکر می کردند که کار سخت است اما دلیل این اتفاق عدم آشنایی بچه های “خنداننده شو” با تلویزیون و اجرا در تلویزیون بود.اصولا از نظر من باید خط قرمزهای خود را افزایش دهیم. اگر دقت کرده باشید اکثر بچه‌ها موضوعات خود را به خانواده‌ها تخصیص می‌دادند تا شائبه توهین ایجاد نشود.»
به همین بهانه با حجت الاسلام حسن عامری گفت و گو کردیم تا این موضوع را از دیدگاه دینی مورد بررسی قرار دهد.
این استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم(ع) و کارشناس دینی گفت: چنین برنامه هائی را با یک جمله نمی شود تحلیل کرد. آنچه که می توانم بگویم این است که باید روی چنین برنامه هائی قبل از انجام کار و حین آن تحقیق صورت بگیرد؛ راجع به تاثیرات روحی، اخلاقی و اجتماعی گرفته تا کارکردهای سیاسی آن، همانطور که می بینید خندوانه به این سمت پیش می رود و مباحث سیاسی و اقتصادی را در برنامه مطرح می کند. معتقدم باید تیمی باشد تا همانطور که روی صحنه پردازی و بحث های فنی کار می کنند روی محتوای کار هم تحقیق کنند. متاسفانه به نظر می رسد روی برنامه خندوانه یا امثال آن و در کل روی طنز در تلویزیون هیچ نظارت قبل و بعدی وجود ندارد.
حجت الاسلام عامری در پاسخ به این پرسش که تصور نمی کنید دلیلش این است که اصلا تعداد برنامه های این چنینی در تلویزیون ما کم است، گفت:فکر نمی کنم. آنچه که من در خاطرم می آید این است که از زمان تشکیل صداوسیما تا به امروز برنامه طنز داشته ایم، از قبل از انقلاب هم بوده است و امروز هم داریم. در زمان جنگ و شدیدترین بحران های جامعه طنز داشته ایم. کار خندوانه کار فوق العاده ای است اما کار جدیدی نیست. بنابراین صداوسیما باید می آمد تا کارگروهی که متشکل از چند تخصص باشد تشکیل بدهد و روی کار اینها نظارت بکند، اما این کار را نکرده است.
وی همچنین درباره این ادعا که برخی شوخی های این برنامه را از حد خارج شده و فراتر از خط قرمزهای جامعه می دانند، گفت: نمی شود این را به صورت کلی گفت. به صورت موردی می توانم تحلیل بکنم که در کدام موارد از حد خارج شدند یا در جائی به آن حد نرسیدند.
این مدرس حوزه در آخر درباره جایگاه شادی در دین به خبرنگار تلویزیون شبستان گفت: اساس دین و معارف دینی ایجاد فرح و سرور در انسان است. حالا این باید بیاید تحت اصطلاح شادی که در فارسی مطرح است قرار بگیرد. تمام برنامه های دینی بدون استثنا برای ایجاد شور و انگیزه و نشاط در انسان است. نماز ، روزه (با همه سختی هایش)، حج و حتی تمام منهیات همه برای ایجاد شادی و سرور است. اما در عین حال خود کلمه مزاح به معنای شوخی که الان مصطلح کرده ایم جایگاه معرفتی دارد. ما مکرر داریم از جایگاه روایات توصیه می شویم که وقتی در هر مجلسی قرار می گیرید با چیزی به نام مزاح موجبات شادی و سرور مومنین و اطرافیانتان را فراهم کنید.
به گزارش شبستان، اگرچه همه حرف های گفته شده و انتقادها صحیح است، اما به نظر می رسد در اوضاع فعلی که جامعه دلایل و بهانه‌های بسیاری برای افسردگی دارد بهتر نیست به تنها برنامه ای که بسیار جدی برای ترویج فرهنگ شادی در جامعه تلاش می کند کمی منصفانه تر نگاه کنیم؟
الهام عطائی
پایان پیام/
