اولین نمایشگاه گروهی خانه کاریکاتور اصفهان در سال جاری برگزار شد:
عادل امیری :
اولین نمایشگاه گروهی خانه کاریکاتور اصفهان در سال جاری از ۲۴ خرداد تا چهارم تیر ماه ۱۳۹۶ در گالری نفش خانه مجتمع فرهنگی سوره، واقع در خیابان آمادگاه، نبش کوچه سوره برپا خواهد بود. این نمایشگاه که حاصل طیف نگاه های گوناگون اعضای خانه کاریکاتور اصفهـــان به مضامین اجتماعی سیاسی، مطبوعاتی، زیست محیطی و فرهنگی است، نمایشگاهی است جامع و کامل از سیر فعالیت های این هنرمندان نکته سنج در دوسال گذشته که شما را به بازدید از آن دعوت می کنیم.
داغ و تازه مثل خرداد
به گفته پیام پور فلاح، کارتونیست و مدیر خانه کاریکاتور اصفهان: خانه کاریکاتور اصفهان طی هشت سال گذشته بیش از چهل نمایشگاه گروهی برگزار کرده و نمایشگاه خرداد ماه امسال نیز در ادامه سلسله نمایشگاه های فصلی خانه کاریکاتور است. وی با اشاره به فراخوان منتشر شده در این باره ادامه داد: طبق فراخوانی که پیش از برگزاری این نمایشگاه منتشر کردیم، محور بحث آزاد اعلام شد و از میان ۱۰۰ اثر ارسال شده، ۴۰ اثر از ۳۳ نفر توسط شورای کارشناسی حائز شرکت در این نمایشگاه اعلام شدند. وی با اشاره به ویژگی آثار ارائه شده در این نمایشگاه افزود: مهم ترین ویژگی این نمایشگاه در تازگی آثار و کمتر دیده و شناخته شدن آنها در رسانه ها و نمایشگا های خانه کاریکاتور است. وی همچنین یکی از علل برگزاری این نمایشگاه را آغاز به کار کلاس های آموزشی خانه کاریکاتور عنوان کرد و گفت: یکی از اهداف ما در برگزاری این نمایشگاه، آشنایی افراد علاقه مند به کارتون است تا شناخت اولیه ای نسبت به این موضوع پیدا کرده و جهت حضور در کلاس های ترم تابستان آمادگی داشته باشند.
یک نمایشگاه جامع و کامل
مسئول امور اجرایی نمایشگاه های خانه کاریکاتور اصفهان درباره اعضا شرکت کننده در این نمایشگاه گفت: تمامی آثار ارائه شده در این نمایشگاه از اعضای قدیم و جدید خانه کاریکاتور اصفهان است به جز یک اثر از مسعود ماهینی کارتونیست بوشهری و عضو افتخاری خانه کاریکاتور اصفهان که تا به حال یک نمایشگاه از آثار ایشان در اصفهان برپا شده است. حامد بذرافکن در خصوص تکنیک و موضوع آثار ارائه شده ادامه داد: تکنیک های به کاربرده شده بسیار متنوع هستند که از آن میان می توان به تکنیک های دستی تا آثار کاملا دیجیتال، سیاه و سفید، رنگی، کارتون چهره، فانتزی و کارتون‌های خنده دار که در آن خنده بر پیام انتقادی می‌چربد، اشاره کرد. همچنین هر کارتونیست، به فراخور دغدغه خود اثری ارائه داده که از آن میان دغدغه های سیاسی، اجتماعی، مســـائل زنان، مطبوعات و دغدغه های بومی و جهانی سهم قابل توجهی را به خود اختصاص داده انـــد. بذرافکن افزود: طبق فراخوان منتشر شده، ما از اعضای خانه کاریکاتور خواستیم تا بهترین اثرشان را به انتخاب خودشان برای ارائه در این نمایشگاه ارسال کنند.
نگین نقیه و مسئله مهاجران: تو آونگانی مثل سرنوشت!
در کارتون نگین نقیه ما با قایق بادی سفید و مملو از مهاجران رنگارنگ بی چهره و بار و بنه ای روبه روییم که توسط بندهایی در دل تاریکی تاب می خورند و با همان سرعت به نقطه اول خود باز می گردند با این تفاوت که هر بارعده ای سقوط می کنند و دیگران تماشاچیان این تقدیرند. نقیه در این باره می گوید:« این ایده درست از زمانی که قضیه مهاجران سوری شروع و رسانه ای شد در ذهن من شکل گرفت و به این نتیجه رسیدم که توگویی این نوع از مهاجرت شبیه نوعی از تاب بازی است، تو به جایی نمی رسی، تو به هرجا بروی برمی گردی، تو آونگانی مثل سرنوشت.» او پس از اینکه این ایده در ذهنش شکل می گیرد به سراغ تصاویر واقعی قایق های مهاجران می رود و آن تصویر را با تاب در تخیل خود تلفیق می کند. او ادامه می دهد:« آنها در سیاهی پس زمینه اثر سقوط می کنند چرا که راه حل دیگری در انتقال مفهوم این بحران وجود ندارد.»
منصوره دهقانی: موسیقی دست‌هایی که فرومی ریزند
وقتی در برابر کارتون منصوره دهقانی قرار می گیرید، غمی آبی وجودتان را پر می کند. غمی که هم برآمده از آب است و هم به سان سنت رمانتیک ها در استفاده از طیف رنگ آبی، واقعا غمگنانه است؛ اما فیروزه اصفهان و نارنجی و اخرایی دست های ترک خورده و آجرهای پل خواجو نوعی از گرما را زیر پوست شما به غلیان درمی آورد چرا که دو دست نوازنده درحالی که موسیقی آب را بر کلاویه های این پل تاریخی می‌نوازند، ترک می خورند و فرو می ریزند. دهقانی می گوید: « قضیه از ورکشاپی که برای روز اصفهان برقرار شده بود شروع شد و من ناخودآگاه به یاد زاینده رود افتادم که از نبودنش رنج می کشیم. همین ها باعث شد تا چرخه موسیقی آب در ذهنم به جریان بیفتد و حافظه تاریخی زیستن در اصفهان و سیراب شدن از موسیقی دهانه های پل در من زنده شوند. من، آمدم و این پل را به عنوان پیانو در نظر گرفتم چرا که توگویی عبور آب از زیر دهانه‌ها نوعی نوا را تولید می کند که به روح و ذهن آدمی آرامش می بخشد.» این اثر جایزه ویژه جشنواره سراسری گنجینه ملـــی اهواز را دریافت کرده است.
سمانه جانقربـــان : ژنتیک، الکتریسیته، اخلاق
یکی از کارتن های جالب ارائه شــده در این نمایشــگاه، کارتون ســـمانه جانقربان اســـت. کارتونیست جوانــی که در تلفیق هوشمندانه ژنتیک، الکتریسیته و اخلاق انتصابی جان کلام را با به تصویر کشیدن انسانی که گردنش سر پیچ لامپ است و دستی لامپی رشته ای را وارد کادر کرده، به ما انتقال می دهد. جالب بودن این تصویر اما برمی گردد به رشته های کوروموزومی که به جای رشته های نورانی لامپ تصویر شده و تخیل ما را به دنیای ادبیات علمی تخیلی پرواز می‌دهد.جانقربان می گوید:« دی ان ای همان رشته های باریکی است که اخلاق و خصوصیات شخصیتی را از والدیـــن به ما انتقال می‌دهند و من این گونه اندیشیدیم که با بسته شدن این لامپ در آن سرپیچ، چراغ روشن می شود و فرد مورد نظر خصوصیات شخصیتی خود را از والدین دریافت می کند. ایده ای تلفیقی که به گمان من با تمرکز دی ان ای در مغز یک انسان، ارزش و جایگاه غیر مادی این عناصر مادی را به مخاطب انتقال می دهد.»
منبع : اصفهان زیبا
