متولد ۲۲ اسفند ۱۳۵۸ در تهران است. ليسانس ادبيات نمايشي دارد، دوره بازيگري را در کلاس هاي استاد حميد سمندريان گذرانده و بازيگر نقش هليا در مجموعه ويلاي من ساخته مهران مديري است. فعاليت در تلويزيون را از سال ۷۷ و با بازي در سريال «گمشده» مسعود نوابي شروع کرد. ورود او به تلويزيون. همزمان شد با اولين کارش در تئاتر با نام «دايره گچي قفقازي» به کارگرداني حميد سمندريان. اليکا عبدالرزاقي پر از انرژي است. از آن آدم هايي که وقتي يک لحظه کنارش قرار مي گيري حس مي کني روحيه ات به کل تغيير کرده. حجم بالاي کار و اين همه توجه و ديده شدن نه تنها روي خلق و خوي او تاثير نگذاشته بلکه او را نسبت به کارش مسئول تر کرده است. او قبل از همکاري با مهران مديري، ۱۳ سال سابقه فعاليت در عرصه بازيگري داشته اما بازي در نقش بانوي اول دربار «قهوه تلخ» يعني «فخرالتاج» باعث شهرتش شده است. اصالتش به رامسر بر مي گردد و دو برادر دارد. مي گويد: «من از سال ۸۵ به اين گروه ملحق شدم و از آن سال تا به حال تقريباً به طور دائم با آقاي مديري کار مي کنم. در پروژه هاي «قهوه تلخ» و «ويلاي من» ايشان حضور داشتم. در پروژه «شوخي کردم» قرار بود تمام کساني که از ابتدا با ايشان کار کرده اند حضور داشته باشند.
موفقيت در کار طنز
فکر مي کنم اين ريسکي است که کارگردانان بايد داشته باشند و در جاهايي روي بازيگراني سرمايه گذاري کنند که شايد توانايي بازي در کاراکترهاي ديگر را هم داشته باشند. اگر به نظرشان فردي قابليت بازيگر خوب بودن را دارد بهتر است در ژانرهاي مختلف محک زده شود. اگر در نظر عده اي من در بازي نقش هاي جدي خوب بودم پس شايد با وجود چهره جدي بتوانم در کار طنز و کمدي هم خوب باشم. البته اين اتفاق هميشه و براي همه نمي افتد مثلاً براي خود من پيش آمد که با بازي کردن يک نقش منفي، تا دو سه سال تمام نقش هايي که پيشنهاد مي شد با همان ويژگي ها و در قالب منفي بود.
نقش طنز يا جدي
بازيگري خودش مقوله پيچيده و سختي است. طنز پيچيدگي هاي خاص خودش را دارد و از نظر من مشکل تر است چون نياز به آمادگي عجيبي دارد مخصوصاً کاري که ما انجام مي دهيم. کاري مثل تئاتر زنده است و کم پيش مي آيد که تمرين شود.
سينما، تلويزيون يا تئاتر؟!
همه و هيچ کدام… هيچ کدام از اينها دغدغه ام براي زندگي نيست اما همه اينها در کنار هم برايم مهم است. بيشتر، کار خوب مد نظرم است. تئاتر و تلويزيون و سينمايش فرق نمي کند.
در تئاتر تجربه کار خوب را داشته ام و هميشه هم دوست دارم برايم ادامه دار باشد ولي در سينما تجربه زيادي ندارم که بخواهم درباره اش نظر بدهم و صحبت کنم. در گذشته برايم موضوعاتي اهميت داشت و دغدغه بود که الان نيست مثلاً اينکه فقط در سينما بازي کنم و بيشترين فعاليتم در سينما باشد يا نقشم تلويزيوني باشد يا فقط در کارهاي بزرگ تئاتر حضور داشته باشم. اما الان ديدم به اين موضوعات و بازيگري تغيير کرده و فقط ارزش و خوب بودن کار برايم اهميت دارد. مهم است که در بين مردم خوب ديده شوم و آنها دوستم داشته باشند.
تجربه يک کار آيتمي
در اين کار به علت آيتمي بودنش مثل مجموعه ويلاي من خلق تيپ وجود ندارد و بيشتر يک فضاي کمدي، اجتماعي، خانوادگي به روز است و در تمام آنها کاملاً خودم بودم، به جز آيتم اخبار که نياز به صدايي متفاوت تر داشت چون فقط بايد با لحن بازي مي شد به همين خاطر خيلي دوستش دارم.
به صورت آيتمي کار کردن خيلي سخت است چون همه چيز در لحظه اتفاق مي افتد و قرار است شما ظرف مدت دو دقيقه، يک قطعه نمايشي را اجرا کنيد. وقتي به شما سريالي پيشنهاد مي شود فرصت داري که متن را بخواني، به آن فکر کني و آن را بپروراني ولي در کار آيتمي، متني به دستت مي رسد که از قبل آن را نخوانده اي و اين خيلي خيلي مشکل است. هميشه برايم اين اتفاق مي افتد که وقتي آيتم تمام مي شود مي گويم کاش اين تغيير را هم به آن اضافه مي کردم، همه جذابيت اين نوع کارها به همين است.
من و گويندگي؟!
نه بابا منو گويندگي خبر؟!!! گويندگي خبر يک کار خيلي مشکل و جدي است. ما در کارمان هر چقدر هم که تپق بزنيم باز هم جاي جبران دارد اما اخبار يک برنامه زنده است که گاهي غير از کل ايران در دنيا هم مخاطب دارد. پس بايد آن قدر سريع الانتقال باشي که بتواني متن را بدون غلط بخواني و عاطفه خودت درگير آن نشود. از طرفي آدم هاي دقيقي هستند که بيان قوي و محکمي دارند.
به نظر من گويندگي خبر، هميشه کار ترسناک و سختي است. (با خنده همراه با ترس مي گويد) من اين همه استرس را نمي توانم تحمل کنم.
وقتي کار طنز را شروع کردم…
در کار طنز، افراد و کارگردانان خوب ديگري هم مشغول به کار هستند. مثل آقاي عطاران و آقاخاني و… ولي من با اين گروه از ابتدا کار طنز را شروع کردم. در اين نوع کار کردن، با گروهي که آنها را مي شناسي راحت تر مي تواني کار کني، همه چيز صادقانه اتفاق مي افتد و مي داني در ابتداي قرارداد، چيزي به تو گفته مي شود که وجود دارد و مطمئني که در حين انجام کار اتفاقي غير از قول هايي که به تو داده شد نمي افتد. بنابراين هيچ وقت نمي پرسم نقشم چيست چون مي دانم در اين گروه آن قدر همه چيز درست و بجا انتخاب مي شود که لزومي ندارد ابتدا از همه چيز مطلع باشم.
آرامش/ شماره ۲۲/ فروردين ماه ۹۳/ هدي جاويدي/ صفحه ۱۸
افکار نیوز
