فضای کارتون و کاریکاتور پر است از آدم‌هایی که چیز دیگری خوانده‌اند و کاریکاتور و کارتون می‌کشند. عمده این رشته‌ها هم مثل طراحی صنعتی، مهندسی کامپیوتر، عمران، زمین‌شناسی و… کاملا بی‌ربط به این حوزه هستند. محسن ظریفیان یکی از همین آدم‌هاست. او در ابتدا مهندسی کامپیوتر، آن هم در دانشگاه پلی‌تکنیک یا همان امیرکبیر خودمان خوانده اما در انتها سر از کارتون درآورده است.
در قسمت شانزدهم «سلول گفت‌وگو» ببینید
به گزارش شیرین طنز، به نقل از اعتمادآنلاین، فضای کارتون و کاریکاتور پر است از آدم‌هایی که چیز دیگری خوانده‌اند و کاریکاتور و کارتون می‌کشند. عمده این رشته‌ها هم مثل طراحی صنعتی، مهندسی کامپیوتر، عمران، زمین‌شناسی و… کاملا بی‌ربط به این حوزه هستند. محسن ظریفیان یکی از همین آدم‌هاست. او در ابتدا مهندسی کامپیوتر، آن هم در دانشگاه پلی‌تکنیک یا همان امیرکبیر خودمان خوانده اما در انتها سر از کارتون درآورده است. می‌گویند نخبه بوده اما خود بنده در آن شک دارم. چطور می‌توان نخبه بود و مهندسی کامپیوتر را که نیاز روز دنیاست رها کرد و کارتون را چسبید؟
همین الان که این‌ها را برایتان می نویسم یک ندای درونی گفت که نخبه بوده اما فکر اقتصادی نداشته. می‌دانید من برای همین از این ندای درونم خوشم می‌آید که می‌تواند زود متقاعدم کند. بگذریم. این محسن خان ظریفیان را اولین بار در دهه هفتاد و در دفتر روزنامه صبح امروز دیدم. این مقطع هم‌زمان بود با فضای ملتهب مناقشه‌های سیاسی. گویا در همان زمان بود که او را به صرف آب خنک دعوت کرده بودند و بعد از چند روز تناول مایعات، به عدم تمایلش به خوردن آب خنک اشاره کرده بود و دوستان‌پذیرایی کننده هم نوشابه تعارف کرده بودند و او هم نخورده و مهمانی به هم خورده بود.
حال چرا سر از آن جا در آورد، مطلبی است که در مصاحبه جمال رحمتی با محسن ظریفیان ، معلوم می‌شود.
