بهار و لبخند، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. انسان که هیچ، حتی درختان نیز خنده‌هایشان به محض رسیدن این فصل، شکوفا می‌شود. اسنادش هم موجود است. حالا بگذریم که این کرونای لعنتی، همه محاسبات معقول و محسوس ما را در این فصل گلعذار، به هم ریخته است.
این همه شکوفه که هم اکنون بر دوش شاخه‌های درهم تنیده درختان است، زنده ترین و مستندترین اسناد موجود است. درختان سبزی که هر ورقشان دفتری است بالای هزار برگ، معرفت کردگار. البته به شرطی که خود آدمیزاد معرفتش را داشته باشد. بی معرفتی بد چیزی است. حتی جناب حافظ هم از بی معرفتی می نالد. ملاحظه بفرمایید:
معرفت نیست در این قوم، خدایا سببی
تا دهم گوهـر خود را به خریـدار دگـر
قاعدتاً قلم طنز ما نیز در این فصل باید چهارموتوره حرکت کند؛ اما چه بگویم که از پس یک استراحت مطلق بیست و چند روزه در حصر خانگی خـودخواسـته یا همان «قرنطینه»ی معروف، چنان موتور قلممان گریپاچ کرده که هزار و یک نفر لازم است تا از آن رفع گیر کنند. یکیش خودمان، اما آن هزار نفر دیگر را از کجا پیدا یا اجیر کنیم که قلم مبارک ما را هل دهند تا روشن شود. روشن شد؟….
در باز کردن یخ قلم :
به عزیزان همقلم خود که به مصیبتی مشابه مال ما گرفتار آمدند ــ و بعضاً هم رویشان نمی شود که به زبان خوش اقرار و اعتراف کنند ــ در جهت باز شدن یخ قلم طنزشان، چند توصیه مفید و مختصر به عرض می رسانیم. گرچه که مصداق بارز «کوری عصاکش کوری دگر بود» باشد. خب باشد. ما کار خودمان را می کنیم. پس تحویل بگیرید:
۱ـ ورود سیخکی نکنید:
برای استارت زدن موتور خود (یعنی قلمتان) با یکسری موضوعات بی ضرر و کم خطر شروع کنید که نه سیخ بسوزد نه کباب. و نه پدر شما!….فلذا به عوض این که مثلاً راجع به موضوعاتی چون: کاهش سود بانکی و افزایش وام مسکن؛ یا قطع رابطه با موزه لوور فرانسه؛ یا این نطق رئیس جمهور که اوباما ننگین تر از بوش، صحنه سیاست را ترک می کند؛ ویا…….امثالهم بنویسید؛ بهتر است برای دست گرمی با موضوعی مثل مناقشه جدید خودروسازان و پلیس بر سر کیسه هوا در خودروها شروع کنید که پلیس پیگیر نصب آن است و سازندگان خودرو کم لطفی می کنند تا راننده با سر بخورد به شیشه جلو ماشین خدای نکرده!
۲ـ نرم نرمک بنویسید:
همچنان که خود بهار گلعذار نیز آهسته وارد صحنه می شود و ـ به فرموده استاد محمدرضا شفیعی کدکنی ـ «نرم نرمک می رسد اینک بهار»؛ شما نیز قلم طنزتان را خرده خرده از غلاف طبعتان بیرون کشید. یکهو بکشید بیرون، ملت و مسؤولین یکه می خورند. قریب بیست روز استراحت کردند و فقط با طنز تلویزیونی خو گرفتند؛ فلذا حق دارند جا بخورند و جاخال بدهند.
۳ـ احوالپرسی کنید:
از احوال خودتان که حتماً باخبرید؛ پس با احوالپرسی از خوانندگان مطالبتان شروع نمایید. شاید اصلاً حال خواندم مطالب شما را نداشتند و شما را از خیال باطلی که داشتید، در آوردند. آدم برای خودش که نمی نویسد. دعوای اول، به از صلح آخر است. همین اول بهاری اگر به ما لبخند زدند، قول می دهیم که تا آخر زمستان بکوب بنویسیم و بطنزیم. ولو خودمان خیلی تنظیم نبوده باشیم. راستی، احوال شما چطور است؟ شما که باشید، هم بهار هست و هم لبخند. ما هم هستیم در حاشیه!(ما همه با هم هستیم.)
بهار لبخند:
بهار آمد، تو هم باید بیایی جناب لب، بدون خنده چایی!
نویسنده : رضا رفیع / روزنامه اطلاعات
