رضا رفیع :
خیلی بد است و بیخود که از قدیم الایام توی گوش ما گفته باشند:«ترک عادت موجب مرض است»؛ و نسل اندر نسل همچین خیال کرده باشیم که هیچ چیز«عادت کرده شده»ای را نباید ترکش کرد که موجب مرض است. زهی خیال باطل با طعم اشتباه محض!… البته قدیمی های سرد و گرم روزگار چشیده،حتماً و حکماً، مثل همیشه،منظور و مراد دیگری داشته اند از این حرف خود؛اما بالاخره باعث برداشت های نادرست و درشت هم هست. طرف،عمری است به سیگار عادت کرده، آن را ترک نمی کند که این ترک عادت موجب مرض نشود.
الآن دانشمندان علوم اجتماعی، بر اثر تکرار و تجربه،به این نتیجه رسیدند که خیلی چیزها را می شود ترک کرد. اولش از سیگار و مواد مخدر شروع کردند و مراکز ترک سوء مصرف مواد مخدر»اختراع شد؛ اخیراً فهمیدند که یک هفشده تا هم الکلی در مملکت هست که آنها را هم می شود ترک داد.
خبر دریافتی: «رئیس اداره پیشگیری از سوءمصرف مواد مخدر وزارت بهداشت گفت: امسال قرار است ۱۵۰ مرکز درمان سرپایی ترک الکل راه اندازی شود.»ــ به نقل از جراید
بیخود حرف درنیاورید. ما از این خبر نمی خواهیم نتایجی بگیریم که کسی خدای نکرده ناراحت یا حتی دلواپس شود؛بلکه به عکس، می خواهیم عرض کنیم که پس معلوم می شود، می شود خیلی چیزهای بد را که اشخاصی بدان عادت کردند، به حول و قوه الهی(و البته بیشتر به حول و قوه خودشان!)، ترک کرد و مثل آدم سالم زندگی کرد.
سایر مراکز ترک لازم: به نظر ما که عموماً درستی اش ردخور ندارد؛ مگر در مواردی که از بیخ غلط عرض می کنیم، شاید بشود که در پاره ای از موارد دیگر مبتلابه جامعه و برخی از آحاد آن، یکسری مراکز ترک راه اندازی کرد. عجالتاً چند فقره اش را ما فی البداهه پیشنهاد می کنیم:
۱ـ مرکز ترک دروغ: بعضی ها باید خیلی به دروغ گفتن معتاد فجیع باشند که علیرغم این همه توصیه های دینی و انسانی در مذمت دروغگویی و بیچاره چوپان دروغگو و پینوکیوی دماغ دراز، باز هم روز روشن دروغ می گویند تا به خیال خودشان، کارشان راه بیفتد. اگر دنبال جامعه ای سالم هستیم؛ حتماً این اشخاص باید در مراکز مخصوص ترک دروغ، بستری شوند. مسئولان مواظب باشند که دروغی بستری نشوند!
۲ـ مرکز ترک تهمت: با وجود زشت بودن افتراء و تهمت و بدنام کردن بیخودی و بدون دلیل دیگران، باز هم هستند کسانی که در زبان و بیان و قلم و اندیشه، در گروهها و گرایش های مختلف، به دیگران انواع تهمت ها را می زنند و کک شان هم نمی گزد. بس که به این کار عادت کردند. اینها هم ضرورت دارد که در مراکز خاصی ترک داده شوند. بیشتر هم در مرکز حضور دارند.
۳ـ مرکز ترک تکبر: بعضی ها عادت کردند چنان روی زمین خدا با تبختر و تکبر راه بروند که انگار از دماغ فیل افتادند. باز صد رحمت به پفیلا و ذرت بوداده که گرچه از یک جای فیل افتادند اما باز یک لذتی دارند. طرف سلام می کنی، به زور ابرویش را بالا می دهد که شما را نگاه کند؛تا چه رسد که سلام را جواب دهد که واجب است. دو کیلو باید شیرینی خامه ای تازه بگیرد که با خودش آشتی کند.
۴ـ مراکز ترک اختلاس: الآن چند وقت است که بعضی افراد فرصت طلب همچین خیال کردند که در دوران مدیریت خود در یک شغل و قدرت دنیوی حساس، حتماً باید اختلاس کنند و مال مردم را بالا بکشند. هر چه دولت و ملت می گویند اختلاس بد است و خیانت است؛ باز می بینیم که بعضی ها سراغش می روند. عین معتادی که نکشیده و خمار است. اینها خیلی نیاز است که سریعاً در مراکز مخصوصی ترک داده شوند. فقط مراقب باید بود که در آن مراکز،دست به اختلاس نزنند!
۵ـ مراکز ترک زیرمیزی: رشوه دادن و رشوه گرفتن،چه رومیزی باشد، چه زیرمیزی؛کلاً بد است وباعث و بانی افزایش فساد عمومی در جامعه. فلذا باید همه افرادی که به نوعی عادت کردند رشوه بگیرند یا رشوه بدهند؛ درمراکز ترک رشوه و زیرمیزی، سلامت خود را بازیابند. برای بستری شدن، رشوه ندهند.
پیشنهاد تکمیلی: فعلاً اعلام همین چند مرکز کافی است. در صورت ضرورت، اسامی سایر مراکز بعداً اعلام خواهد شد. می شود چون دولت دنبال کوچک شدن است؛ همه این مراکز را در یک جا متمرکز کرد و جا داد و اسمش را مثلاً گذاشت:«مرکز ترک الکل و بالکل»!
منبع : روزنامه اطلاعات – ۲۶ خرداد ۹۴
