ما شام نداریم ؛ تو داری اما
آرام نداریم؛ تو داری اما
در کافه برای زحمتِ کارگرش
انعام نداریم؛ تو داری اما
در حومه ی شهر؛ خاک باید بشویم
اهرام نداریم؛ تو داری اما
کشمش وَ نخود درونِ آجیلِ من است
بادام نداریم؛ تو داری اما
همراهِ غذایمان سسِ مایونزِ
مهرام نداریم، تو داری اما
صابون سرمان زدیم و بعد از حمام
ما مام نداریم تو داری اما
غیر از دو سه تا لباس و یک حوله ی خیس
بر بام نداریم؛ تو داری اما
جز آب و اگر پا بدهد دوغ ولرم
در جام نداریم تو داری اما
افسوس که خوابِ راحت و لحظه ی خوش
از وام نداریم تو داری اما …
شاعر : امیرحسین خوش حال
