داریوش کاردان، طنزپرداز، بازیگر و مجری تلویزیون، درباره شخصیت ابوالفضل زرویی نصرآباد گفت: خوش‌رویی، خوش‌قلبی، مهربانی و عمل به حرف خود از مهم‌ترین ویژگی‌های اخلاقی مرحوم زرویی بود و از همین رو ایشان را می‌توان جمیع صفات خوب نامید.
به گزارش شیرین طنز، داریوش کاردان، مجری و برنامه‌ساز تلویزیون، در گفت‌وگو با پایگاه خبری حوزه هنری، درباره ابعاد شخصیتی مرحوم ابوالفضل زرویی نصرآباد گفت: آقای زرویی نصرآباد اخلاق و قلمش یکی بود؛ هرچه در اخلاقش یافت می‌شد می‌توانستیم در قلمش هم ببینیم و هرآنچه بر قلمش جاری می‌شد خودش به آن عامل بود. او اولین کسی بود که به انتقاداتش عمل می‌کرد و نسبت به آن آگاه بود. او نسبت به حرف‌هایی که می‌زد عامل بود و از همین رو شخصی منحصربه‌فرد بود.
وی ادامه داد: به‌راستی که شخصیت ابوالفضل زرویی تکرار نشدنی است. او انسانی نخبه، حق‌طلب، آزاداندیش و ادیبی بزرگ بود. او در حوزه طنز یک اعجوبه بود. به طور حتم اگر مرحوم زرویی در هر جای این کره خاکی بود، مسئولین فرهنگی آنجا او را روی سرشان می‌گذاشتند و از آن مجسمه طلا می‌ساختند؛ اما متاسفانه او در بی مهری بسیار و تنهایی جان سپرد. این نشان می‌دهد که هیچ چیز جای خودش نیست. واقعا این حق مرحوم زرویی نبود. آن روز که باید به سراغش می‌آمدند و حالش را می‌پرسیدند نیامدند؛ وگرنه جمع شدن برای مرگ او که ارزشی ندارد؛ همه برای از دست دادن انسانی جمع می‌شوند.
این مجری تلویزیون درباره ویژگی قلم و حرفه ابوالفضل زرویی نیز گفت: هر زمان که مرحوم زرویی دلی پرخون داشت، خنده بر لبانش جاری بود. هیچ‌گاه تلخی را به کسی منتقل نمی‌کرد. او در کار همیشه حامی و راهنمای جوانان بود. زمانی که با یک شعر ناپخته از یک جوان مواجه می‌شد با مهربانی تمام و با ملایمت او را راهنمایی می‌کرد و به دنبال کشف استعدادها بود و برای همین مسئله سعی می‌کرد همه استعدادها را کشف کند و پرورش دهد. به‌راستی که او جامع جمیع صفات خوب بود. به طور حتم به این زودی‌ها جای مرحوم ابوالفضل زرویی پر نمی‌شود. باید قدر چنین افرادی را بدانیم. باید ارزش بزرگان را بدانیم. امروز هم کم نیستند انسان‌های بزرگی که در قید حیات‌اند اما به سراغشان نمی‌رویم. باید کاری کنیم که انسان‌های بزرگ در زمان حیات خود تقدیر شوند، دیده شوند، مشکلاتشان حل شود.
کاردان در پایان تاکید کرد: طنز مرحوم زرویی طنزی مسلط، فاخر، قابل درک و با زبان مردم بود. او مردم را می‌شناخت و سعی داشت همیشه مسیری را پیش برود که از آن استقبال کنند. دغدغه مردم را دغدغه خود می‌دانست و برای همین مسئله بود که اشعار و طنز او مورد استقبال قرار می‌گیرد. او فخر رسانه‌هایی بود که در آن‌ها قلم می‌زد. زرویی نصرآباد انسان بزرگی بود که می‌بایست باشد و طنز کشور را پیش ببرد، اما با رفتن او نمی‌دانم چه بر سر طنز می‌آید و این مسئله نگران کننده است.
گفتنی‌ست، ابوالفضل زرویی نصرآباد، شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز ایرانی ۱۰ آذر بر اثر عارضه قلبی در احمدآباد مستوفی درگذشت.
انتهای پیام/
