به گزارش شیرین طنز، به نقل از خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، علی حسینی مقدم، مورخ 5 اردیبهشت در پنجمین همایش هفته سلامت که به همت بسیج دانشجویی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد در تالار رازی این دانشکده برگزار شد بیان کرد: مشکلات بسیاری برای برگزاری این همایش پیش روی ما بود.
در ادامه حسینی مقدم شعر طنز خود را که در خصوص مشکلات دانشجویان دانشکده بهداشت سروده بود برای مخاطبین بیان کرد:
سلامی بر شما گل‌های زیبا
که دوشا دوش هم هستید در اینجا
سخن بسیار و وقت بنده اندک
نباشد این مجال تا این که تک تک
بگویم شرح درد و دل برایت
ولیکن آورم اندر حکایت
حکایت را نوشتم با درایت
کنون بشنو که این است آن حکایت
یکی آمد به دانشگاه بهداشت
که همراه خودش یک کیسه به داشت
از آن کیسه بهی را خواستن کاشت
نگهبانی، ولی او را نگه داشت
بدو گفتش که بهداشت داشتن به
و به را در بیابان کاشتن به
اگر خواهی که یک به را بکاری
چرا دانشکده آن را میاری؟
جوانک کیسه را بر خاک بگذاشت
و در حالی که لبخندی به لب داشت
بگفتا کار من هم نیست بی جا
که خود دانشجو بودم اندر اینجا
قوی بودم، پر استعداد بودم
و با علم و پژوهش شاد بودم
ولی بهداشت را بدرود گفتم
و هر چه داشت را بدرود گفتم
چرا رفتم؟ چرا درسم نخواندم؟
چرا دانشکده بهداشت نماندم؟
چرا؟ پاسخ این است روک و راست
فقط اسم وزارت خانه واس ماست
به نام ما و بر کام پزشکان
خوشا بر حال درمان است کماکان
شما بنگر به بهداشت عمومی
ندارد مشکلات آن تمومی
که درس و محتوا تدبیر خواهد
و کارآموزش تغییر خواهد
چو از این حیطه ما گشتیم غافل
نهایت در عمل این بوده حاصل
پرستار و پزشک، ماما و بهیار
به جای کارشناس رفتند سر کار
ولی هر مشکلی ناجور و خیط است
گریبانگیر بهداشت محیط است
دو صد دانشجو و یک انکی باتور
و کار آن شده همچون تراکتور
میان این همه دربه دری‌ها
بمیرم بهداشت حرفه‌ای را
دو چشم صنعت از آن درویش است
و علمش علم 50 سال پیش است
جوانک کیسه را از نو برداشت
و با لبخندی که بر روی لب داشت
بگفتا که چه گویم ای برادر
چه گویم که نگفتن هست بهتر
اگر باشد نظام درمان محور
شود حال و امید از این کمرنگ‌تر
نماندم با وجود عشق بر درس
ولیکن عشق آن در قلب من هست
بکارم من بهی با یاد بهداشت
که باید یاد آن زنده نگه داشت
شاعر : علی حسینی مقدم
