علت اصلی گرایش بیش از حد کودکان و نوجوانان به بازی‌های رایانه‌ای را باید در جای دیگری جستجو کرد. شاید از خودتان بپرسید “از کجا؟” اما سوالی که از خودتان می‌پرسید اشتباه است. شاید بپرسید “چرا؟” این سوال هم اشتباه است چرا که در واقع باید بپرسید “چطور؟”
اگر فرض کنیم که سوال دوم را درست پرسیده باشید یعنی پرسیده باشید “چطور؟” پاسخ به سوال اول کاملا بدیهی است، در اصل شما بایستی می‌پرسیدید “در کجا؟” نه “از کجا؟” به این دلیل که در جمله‌ی قبل گفته شده بود که در جای دیگری باید به جستجو پرداخت. پس سوالی که در ادامه‌ی این جمله پرسیده می‌شود باید از حرف اضافه‌ی در در آن استفاده کنیم نه از حرف اضافه‌ی از در آن.
پاسخ به سوال اول:
در اینجا
بله، سیدمحمد صاحبی در اینجا با بررسی و نقد بازی‌هایی که پیش از ظهور بازی‌های رایانه‌ای در بین کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان رواج داشته و کم و بیش امروزه نیز رواج دارد، به ایرادات پنهانی که در این بازی‌ها مشهود است پرداخته و آن‌ها را از منظری دیگر کاویده و می‌کاود. ازین طریق به علل اصلی عُدول اکثریت علاقه‌مندان به بازی، از بازی‌های سنتی به بازی‌های رایانه‌ای پی برده و می‌برد.
بخشی از کتاب را در ادامه می خوانیم :
«لی به چه معناست؟
تکرار لی به‌طور متوالی، آن هم چهار مرتبه، چه کمکی به دریافت معنای آن می‌کند؟
آیا اصلاً قرار است معنایی دریافت کنم؟
چرا جهت حرکت انگشت اشاره مادربزرگ روی کف دست من ساعتگرد است؟
چرا جهت حرکت انگشت اشاره مادربزرگ روی کف دست من پادساعتگرد نیست؟
چرا به انگشت اشاره برای خوردن گنجشک ظنین هستند؟
چه‌کسی گنجشک را خورده است؟»
