نرگس فتحعلیان :
راه های مختلفی برای مقابله با شیر وجود دارد:
ابلهانه ترین راه این است که پا به فرار بگذارید. یعنی در حالی که شیر مثلن در سمت مثبت محور x ها ایستاده است و شما در سمت منفی محور x ها هستید، به سمت منفی محور x ها بدوید. این کار نشان از عدم شناخت کافی از شیر دارد که قطعن از منظر شیر به معنای نادانیِ گریزنده است و لذا شیر در خوردنِ شما تردیدی به خود راه نخواهد داد. اصل نادانی شما در استفاده از این روش آن است که از سرعت دویدنِ خود و سرعت دویدنِ شیر اطلاع کافی ندارید. خب من دنبال نوشتن روشی برای زنده ماندن در برابر شیر بودم. فلذا می روم به سراغ راه های دیگر.
یکی از راه ها که شاید مشهورتر است این است که با شیر مثل سگ رفتار کنید. در برابر یک سگ وحشی، فرار قطعن کار بی خودی است و فقط گازگازی شدنِ شما را به تاخیر می¬اندازد. روش بهتر آن است که روی دو پایتان بنشینید و تکان نخورید. به چشم های سگ هم نگاه نکنید. سگ با سرعت تمام به سمت شما می آید. اما درست در مقابل شما دور می زند و دور می شود.
این روش آزموده¬شده است و من آن¬را بارها در مقابل سگ¬های گرسنه¬ی کوه های زمستانی امتحان کرده ام. البته این راه هم شجاعت خودش را می طلبد. چرا که نباید بترسید. اگر بترسید و ناگهان برخیزید و یا پا به فرار بگذارید سگ قطعن پاچه ی شما را خواهد گرفت. به همان دلیلی که در قسمت قبل گفتم. البته درباره ی من سگ ها قدری بدشانسی آورده اند و آن اینکه من از سگ نمی ترسم! لذا پیش آمده که در راه سگی حمله کرده و کل همراهان گریخته اند و در آن حال من به نقطه ای دور در فلک هفتم خیره بوده ام و اصلن متوجه گذر سگ از بیخ کفشم هم نشده ام.
اما این که سگ چرا به روی خودش نیاورده که مرا دیده است برای خودم هم جای سوال دارد! احتمالن فکر کرده چنین موجود عجیبی که این قدر به من بی اعتناست ارزش ریسک گاز گرفتن ندارد! لازم به ذکر است که در این روش، روایت های نادرستی هم اضافه شده که به ای¬وجه فاقد اعتبار لازم می باشد. مثلن گفته اند اگر بنشینید و مشتی خاک هم بر سرتان بریزید و یا با دو دست محکم بر فرق خود بکوبید روی سگ اثر مثبت خواهد داشت! همان طور که گفتم این روایت ها فاقد اعتبار لازم می باشند و حتا توسط یکی از همراهان آزموده شده و بی اثری آن اثبات شده است. (خوشبختانه همراه مذکور زنده است هنوز!)
این که چرا سگ درست در مقابل روی شما دور می زند و از جویدن شما منصرف می شود هنوز محل بحث است. عقیده شخصی اینجانب این است که احتمالن علت حمله ی سگ مقابله با عامل تهدید کننده است. یعنی سگ هم درست مثل سوسک، از ترس به شما حمله می کند. اما سگ درست خبر ندارد که شما اسلحه و مهمات سرد و گرم همراه دارید یا نه. همچنین نمی داند در صورت درگیر شدن با شما، شما در چه سطحی کوتاه می آیید و او چقدر خسارت می¬بیند. فلذا وقتی شما می¬نشینید و او در ذهن اش اسم شما را از لیست “عوامل تهدید کننده” خط می زند، به نظرش ادامه ی دعوا به ریسک اش نمی ارزد.
روایت دیگری هم از ذهن سگ در این مورد آن است که: برعکس علت عبور سگ از کنار فرد نشسته این است که چون هم¬قد سگ شده¬است، سگ می¬پندارد که هم¬طراز اوست و لذا با احترام از کنارش می¬گذرد و می¬رود دنبال آن¬کسی که از ترس فرار کرده است.
البته همه¬ی این ها درباره ی سگ بود و برای تعمیم آن به شیر باید احتیاط را رعایت کرد. اول آن که اگر شیر بو ببرد که شما او را سگ فرض کرده اید ممکن است عصبانی شود و عصبانیت هم که خودش می¬تواند عاملی باشد برای افزایش اشتها. و یکی هم این¬که شیر از سگ وحشی¬تر است. تازه سگ آدم¬خوار نیست و حتا بعد از تکه پاره کردنِ شما ممکن است از طعم گوشت تان خوشش نیاید. ولی شیر اشتهای بهتری دارد و از بدشانسی شما ممکن است قبل از شما از بدِ حادثه جایی انسانی وارد زنجیره¬ی غذایی اش شده باشد. یعنی برای شیر به جز عامل تهدید کننده بودن غذای لذیذ بودن هم مطرح است.
و تازه اگر هم اطمینان داشته باشید شما از آن دست آدم های خوش گوشت نیستید و خیلی هم گوشت تلخ اید باز تا شیر امتحان نکند به این نتیجه نمی رسد. به علاوه حتا اگر بخواهید این را به اطلاع جناب شیر برسانید بعید است شیر قبل از کشتنِ نفر قبلی برای آموختن زبان اش وقت گذاشته باشد. حتا اگر هم شیر تعلیم دیده ای باشد باز معلوم نیست زبان تعلیم دهنده با زبان شما یکی باشد. به خصوص اگر شیر جنگل باشد که با زبان های مختلف بین الملی برخورد داشته و از بدشانسی شما استعداد زیادی هم در زبان آموزی نداشته¬باشد که در آن صورت کاملن گیج می¬شود. فلذا با در نظر گرفتنِ مجموع این ها باید گفت در این حالت ریسک نشستن خیلی بالاتر است. به علاوه قد نیم خیز شما از قد شیر کوتاه تر است و شما از سگ قوی ترید ولی از شیر نه و احتمالن شیر هم این ها را می فهمد. بنابراین تنها یک راه می ماند.
به نظرم این راه از تمامی راه های قبل بهتر و انسانی تر است. نعره بکشید و با سرعت به سمت شیر بدوید. اگر شانس آورده باشید و شما اولین انسانی باشید که با او چشم در چشم شده¬اید قطعن پا به فرار خواهد گذاشت. چرا که شما را نمی-شناسد و در حالی که نعره می¬کشید هم به نظر چندان خوردنی نمی آیید. اگر هم اولین نفر نباشید باز هم شانس زیادی دارید. چرا که وقتی شما با اعتماد به نفس به سمت شیر حمله می¬کنید و فریاد می¬کشید درست جایگاهِ سگِ حمله ور در قسمت قبل را دارید. (البته خیال تان راحت! شیر قسمت قبل را نخوانده است!) شیر به احتمال بالایی از درگیری با شما صرف نظر می کند چرا که نمی¬داند شما چه ابزاری دارید که این طور شجاعانه به سمت اش حمله ور شده اید. آیا دندان سمی یا نیش فرانکنشتاین یا چنگال¬های برقی دارید (تخیلات شیر در این قسمت وابسته به فیلم های هالیوودی است که قبلن دیده است). البته من و شما می دانیم که جیب های خالی شما فاقد هیچ گونه ابزار های کشنده و سلاح های سرد و گرم و شیمیایی و هسته ای است. چرا که من شما را با این فرض وارد داستان کردم. ولی خب شیر از این موضوع بی خبر است و شما باید از این بی خبری حداکثر استفاده را ببرید.
خب احتمال اینکه شما در زندگی¬تان با یک شیر روبرو شوید چقدر است؟ پس می¬بینید که وقتی را که برای خواندنِ این نوشته صرف کرده¬اید به فناست! مگر اینکه برای کاربردی کردنِ این نوشته در اسرع وقت به ملاقات یک شیر بروید!
