جناب آقای اسماعیل امینی، با همفکری دوستان طنز نویس نامه ای آماده کرده اند که دربارۀ اهمیت طنز و نوع مواجهه با آن و پرهیز از فشار و ایجاد تضییقات برای طنز و کمدی و شوخ طبعی است. ایشان فرموده اند با توجه به شرایطی که پس از سریال در حاشیه ایجاد شده به نظرم امضای این نامه از جانب اهل طنز، و انتشار آن اقدام مناسبی است. اگر موافقید در ارسال آن به دوستان طنز پرداز و مطبوعاتی و خبرگزاری های همکاری کنید.
باغ، خندان ز گلِ خندان است
خنده آیینِ خردمندان است
خندیدن و خنداندن، از شاخصه‌های هویت انسانی است و انتقادپذیری از نشانه‌های فرزانگی و خردمندی است.
طنز و فکاهی و کمدی و شوخ طبعی و هر نوع بیان هنری که با اندیشه و انتقاد و لبخند، نسبتی دارد، از بنیان‌های فرهنگ انسانی است و هنرمندانی که توانایی و هنر خویش را در این مسیر به کار می‌بندند معمارانِ فرهنگ جامعه‌اند.
از همین روست که انتظار می‌رود؛ نهادهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و صنفی، در رویارویی با آثار طنز و کمدی و گونه‌های مختلف شوخ طبعی، از نگاه بدبینانه و مبتنی بر سانسور و حذف ، بپرهیزند و به جای افزایش فشار و تضییقات بر اهل اندیشه و هنر، خود را و جامعه را برای پذیرشِ انتقاد و طنز و شوخی مهیا سازند و با کنار گذاشتن پندارهای اسطوره‌ای و واکنش‌های هیجانی، در ترویج خردورزی و نگاه واقع گرایانه، گه زمینه سازِ کرامت انسانی است بکوشند.
انصاف، مدارا و نقدپذیری، نشانۀ فرهیختگی انسان‌ها و بیانگر توسعۀ فرهنگی نهادهای اجتماعی و نماد فرزانگی جامعه‌ای است که طنز و شوخ طبعی را می‌شناسد، می‌پذیرد و بدان ارج می‌نهد و از آن استقبال می‌کند.
