الآن در سطح جامعه با برخی مدل های غربی در زمینه موی پسران مواجه هستیم که واقعاً آدم با احتیاط نگاه می‌کند: مدل موی تیفوسی، متال، تن تنی، خروسی، آناناسی، سیخ نو پریز و … مدل های عجیب و غریب دیگری که تماشا دارد.
این در حالی است که خود ما در این خصوص، بیل به کمرمان نخورده و از سوابق ایام؛ حتی از دوره ایران باستان، در خصوص آرایش مو صاحب سبک بوده ایم و اسنادش هم موجود است.
این که شاعر گفته است: «تو مو می‌بینی و من پیچش مو»؛ نشان از وجود بیگودی در قدیم و پیچاندن موی سر از ناحیه بالای گردن می‌دهد. اصطلاحاتی چون: طرّه مو، چین زلف، گیسو فروهشته، سرتراشیده، موی قلندرانه و … امثالهم، گواه همین مدعاست که عرض شد. گاهی این مدل موهای ایرانی به قدری جذاب و پر کشش بوده که دل شاعر وقتی در کمند آن اسیر و فلک زده می‌شده، دلش نمی‌آمده که ول کند.
ما نیز در راستای انواع مدل های پسرانه اصلاح موی سر نیز پیشنهادهای ارزنده ای داریم که فی البداهه با شما در میان می‌گذاریم. همچنان که ظاهراً یکی از پیشنهادهای عوامل علمی و اجرایی طراحی ژورنال های مذکور، نامگذاری مدل های جدید ما به نام استان ها بوده است. احتمالاً جرقه این طرح زیبا در سفرهای استانی این دوستان زده شده است. به هر حال، ما هم برایشان داریم:
۱ــ مدل سرزده :
زدن مو از ته یا ماشین کردن موی سر از بیخ ، عمل حسنه ای بود که از قدیم الایام مرسوم بود. خصوصاً در دوران مدرسه و سربازی که باعث هوا خوردن سر شخص و رشد مبانی فکری وی می‌شد. متأسفانه امروز نه تنها به این مدل مو کمتر اعتنا می‌شود که برعکس، هر کس هم که خودش مو ندارد، می‌رود می‌کارد. کلی هم خرج خرید پیازچه اش می‌کند که اشک آدم را در می‌آورد. خدا از کچل کفترباز یا حسن کچل یا امثالهم نگذرد که سایر کچل ها را هم زیر سؤال بردند.
۲ــ مدل کلاهی :
طوری موها از چهار جهت اصلی صاف و دچار اصلاحات شود که بشود سر شخص کلاه گذاشت. کلاه که روی سر قرار گیرد، خیال صاحب کلاه از بابت موی سر راحت می‌شود. در قدیم هم کسانی مثل قلندران که صد درصد ایرانی الاصل بودند معمولاً کلاه سرشان می‌گذاشتند. عموماً نیز رشد می‌کردند و عارف می‌شدند.
«نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست/ کلاه داری و آیین سروری داند»؛ ناظر به همین مدل موی است که عرض شد. این مدل در زمستان بیشتر جواب می‌دهد و استفاده دو منظوره پیدا می‌کند و کمتر آدم حس می‌کند که هوا بس ناجوانمردانه سرد است.
۳ــ مدل از پیش ساخته :
امروزه علم و تکنولوژی شدیداً پیشرفت کرده و خیلی چیزها را به صورت پیش ساخته عرضه می‌کنند. فلذا شرکت های خصوصی مخصوصی می‌توانند اقدام به ساخت و پرداخت یکسری موهای از پیش ساخته و طراحی شده در چهارچوب موازین مورد نظر نمایند تا دغدغه آرایشگران عزیز نیز کمتر شود.
ممکن است برخی افراد مغرض یه این الگوهای از پیش طراحی شده، عنوان کلاه گیس بدهند، که بیخود می‌دهند. می‌خواهند تشویش اذهان عمومی کنند که کور خواندند. کاری می‌کنیم که مو به تنشان سیخ گردد.
گرچه به خاطر تشابه به مدل غربی مو سیخ سیخی(یا همان سیخ تو پریز)، مجبوریم طور دیگری با آنها عمل نماییم. همان تراشیدن مو از ته، بهتر و به صرفه تر است.
۴ــ مدل گوجه ای :
در این مدل، تمامی موها در یک منطقه خاص و حساس که از چشم انداز بیرونی خوبی هم برخوردار باشد، تجمع کرده و سپس با یک عملیات غافلگیرانه ضربتی، به وسیله یک بند مخصوص (کش سابق!) آنها را مهار کرده، به هم چنان می‌بندیم که هیچ بادی نتواند آنها را پراکنده کند.
چنان که طرف مث آن شاعر بنده خدا ننالد و نگوید که : «هر سر موی حواس من به جایی می‌رود…». این مدل گوجه ای بلانسبت عین رُب می‌تواند در مواقع ضروری یا زوری از هم باز شود.بعضی ها ممکن است موی لخت بپسندند و بله را بگویند.
۵ــ مدل دهقان فداکار :
نظر به این که در اختراع و ابداع مدل های ایرانی مو از برای جامعه پسران ــ و ان شاء الله بعدها برای نسوان ــ برخی پرامترهای بومی وفرهنگی و ارزشی هم باید لحاظ شود؛ بد نیست که بعضی از مدل ها بر اساس نحوه آرایش موی سر شخصیت های اجتماعی و داستانی ادبیات تاریخی ما طرح ریزی شود.
مثلاً عکس ریزعلی خواجوی (با تمام ارادتی که به ایشان و عمل تاریخی شان دارم و امیدوارم که فکری هم به حال گسل های تهران بنمایند) اگر در ژورنال های مدل موی پسران قرار گیرد؛ آرایشگران ماهر و نخبه این مملکت می‌توانند موی سر جوانان را طبق این مدل ارزشمند بزنند که هر کس ببیند برایش تداعی معانی هم می‌شود.
۶ــ مدل هرچی شد شد:
در این طراحی مو، جوان ما با اعتمادی که به مراکز تصمیم گیری برای سر خود دارد، به صورت خودجوش، خودش را دربست در اختیار آرایشگر و ژورنال ایرانی وی قرار می‌دهد تا او با مهارتی که در کارش دارد، با توجه به مشخصات کله فرد، موی او را آرایش و پیرایش کند.
حالا گرد شد لغلغو، دراز شد خاک انداز. این بهتر از آن است که جوان ما به صورت خودسر اقدام به اصلاحات کند که خدای نکرده ممکن است غربی از آب درآید و موجب گسترش گرایش به ماهواره کذایی شود.
نویسنده : رضا رفیع / روزنامه اطلاعات
