به مناسبت برگزیده شدن مهناز یزدانی یکی از کارتونیستهای خانه کاریکاتور حوزه هنری استان اصفهان در جشنواره های متعدد (کاریکاتور و انیمیشن) در سال ۹۵ به مصاحبه با این هنرمند پرداختیم که در زیر میخوانید.
*خود را معرفی کنید و بگویید کار کاریکاتور و انیمیشن را از چه زمانی و زیر نظر چه اساتیدی آغاز کردید؟ انگیزه شما و علاقهتان به این هنرها از چه زمانی شروع شد و آیا فکر می کردید در این رشته ها موفق شوید؟
مهناز یزدانی هستم، کارتونیست و انیماتور و تقریبا بیش از ۱۵سال است که در این حرفه فعالیت می کنم . تا به یاد دارم نقاشی کار مورد علاقه ام بوده است. اما اولین کلاس نقاشیام را در نوزده سالگی رفتم که یک دوره یک ساله مینیاتور بود اما زیاد به دلم ننشست و بیشتر از آن این رشته را ادامه ندادم. از آنجا که پیگیر مجلات کاریکاتور بودم در کلاسهای کاریکاتور حوزه هنری که آقای مهدی تمیزی مدرسش بودند ثبت نام کردم. در حین یادگیری کاریکاتور با یکی از اساتید کهنهکار رشته انیمیشن، آقای ابوالقاسم نظرپور، آشنا شدم ودرطول یک دوره شش ماهه نزد ایشان اصول اولیه انیمیت کلاسیک و طراحی شخصیت را آموختم و در همان حین در پروژه ای که در دست ساخت داشتند اولین کاراکترهایم را طراحی و انیمیت کردم و به این ترتیب سال ۸۰ نقطه شروع فعالیت من در حوزه انیمیشن شد. طراحی و جان بخشی یک شخصیت تجربه ای بسیار شیرین بود و باعث شد که تا به حال به کار در این حوزه ادامه دهم .
البته ناگفته نماند که فعالیت های هنری ام را در کنار تحصیل در رشته مترجمی زبان انگلیسی پیش میبردم . بعد از آشنایی با همسرم آقای حسین نظرپور که ایشان هم در حوزه انیمیشن فعالیت داشتند کار گروهی ما آغاز شد که تا به حال ادامه دارد. ماحصل این کار گروهی در آن دوران تولید مجموعه سریالهای مختلف به تهیه کنندگی سیمای مرکز اصفهان و مرکز صبا بود. بعد از ده سال فعالیت در تولید آثار تلویزیونی در سمت طراح کاراکتر، طراح استوری بورد و انیماتور تصمیم گرفتم قدم بزرگتری بردارم و با قبولی در مقطع کارشناسی ارشد رشته انیمیشن به حوزه کارگردانی و فیلمنامه نویسی ورود کردم. وفصل تازه ای را آغاز نمودم که نتیجه آن تا کنون کارگردانی و نویسندگی پنج فیلم کوتاه انیمیشن، نویسندگی سه مجموعه سریال انیمیشن و کارگردانی مشترک یک مجموعه موزیک ویدئو می باشد. از دو سال گذشته هم به تدریس رشته انیمیشن در دانشگاه مشغول شده ام که باعث شده بیشتر بیاموزم.در طول این سالها درکنار کار انیمیشن جسته و گریخته به کاریکاتور هم میپرداختم. که همکاری با روزنامه جام جم، اعتماد ملی، مجله طنز و کاریکاتور از جمله آنها بود.
در یک سال و نیم گذشته فعالیت در رشته کاریکاتور را جدیتر از سرگرفتم و کارم را در قالب کارتون مطبوعاتی، کارتون جشنوارهای و کمیک استریپ ادامه میدهم. همکاری با روزنامه وقایع اتفاقیه، اعتماد، مجله اصفهان نیمروز و حضور در جشنواره های کارتون از جمله نتایج این فعالیت ها بوده است.
*در کارتون و انیمیشن چه هدفی دارید و چه چیز را باعث موفقیت خودتان در این رشته میدانید؟
بزرگترین درسی که تا کنون از فعالیت های هنری ام گرفته ام این است که کارهایی را که با ذوق و علاقه انجام دادهام و دغدغههای شخصیام بودهاند و نحوه نگرشم را به ان وارد کردهام از موفق ترین آثارم شده است. زمانی بود که به هر طریقی میخواستم بیشترین میزان کاری را که میشود انجام دهم ، اما اکنون سعی میکنم بیشترین لذت را از انجام کاری که در دست تولید دارم ببرم و خوشبختانه نتایج بسیار خوبی هم از این روش گرفتهام.
*چه توصیه ای برای علاقه مندان به کاریکاتور و انیمیشن دارید؟
صبر و حوصله و کار مستمر .اما جدا از اینها هر کس بسته به شخصیت ،علایق ، دیدگاهش به دنیا و موقعیت اجتماعی که دارد مسیر متفاوت و مختص به خودش را برای رسیدن به موفقیت پیدا میکند.
*از چگونگی شکل گیری ایده ساخت انیمیشن کمک بگویید و آیا فکر می کردید جایزه اول را بگیرید؟
انیمیشن کمک پروژه دانشگاهی من بود که در سال نود ساخته شد. انیمیشن کمک فیلم کوتاه یک دقیقه ای با تکنیک دو بعدی است که دو ماه ساخت آن به طول انجامید .
این انیمیشن داستان یک لحظه از زندگی شخص من و سایر مردم در شعاع حضور امکانات رسانه ای جدید است . به تصور من زندگی روزمره ، روابط اجتماعی، و نحوه برخورد با اتفاقات در شعاع حضور امکانات رسانه ای جدید و شبکههای اجتماعی به سرعت در حال تغییر است ، به گونه ای که شکل جدیدی از رفتارهای انسانی در حال شکل گیری است که بر پایه انفعال است. بسیاری از مردم امروزی همچون عکاس خبری که تنها از ماجرای در حال رخداد عکس میگیرد و دخالتی در روند رخداد واقعه نمیکند ، در مواجهه با یک اتفاق ، دوربین هایشان را به دست میگیرند و از مقام فاعلی در میان گود به گزارشگری منفعل در بیرون از گود تبدیل می شوند.
این مسئله نه تنها یکی از معضلات فکری من بلکه به یکی از رفتارهای بد من تبدیل شده بود. من نیز همانند بسیاری از مردم در مواجهه با اتفاقات شیرین، عجیب، ترسناک و حوادثی که نیاز به حضور من برای نقش آفرینی در جریان آن داشت تنها به ثبت آن حادثه اکتفا میکردم. یک روزکه به یک کنسرت رفته بودم، به جای تماشای کنسرت داشتم از اجرای نوازندگان با موبایلم فیلم میگرفتم و بالطبع صحنه ای که برای زنده دیدنش آمده بودم را از قاب کوچک و محدود موبایلم میدیدم با نگاهی به اطراف متوجه شدم که مثل من کم نیست و بسیاری از حاضرین به جای لذت بردن از اجرا مشغول فیلم گرفتن از آن هستند. از آنجا بود که فکرم معطوف این قضیه شد.
*چگونه به ایده های اولیه کاریکاتورهایتان میرسید؟
بعضی از اتفاقات، صحنهها، صحبتها و رفتارها انسان را راجع به چرایی شان به فکر وا میدارد. ایدههای کارتون های من ریشه در همین چرایی ها و تلاش من برای یافتن جوابش دارد. گاهی صرفاً یک تناقض را در قالب طنز به تصویر میکشم. اما گاهی یک قدم پیشتر رفته وبرای این مشکل و یا تناقض راه حلی طنزآمیز تصویر میکنم. البته بعضی معضلات هم آنقدر تلخ هستند که تنها میشود به کمک زبان طنز آن را تلطیف و قابل بیان کرد.
*در مورد جوایز اخیرتان (پژوهش، فناوری و نوآوری- کاریکاتور فرهنگ، رسانه و آموزش عمومی- و…) توضیح دهید؟
در اثری که در دومین جشنواره پژوهش ،فناوری و نوآوری برگزیده شد به بومیسازی فناوری پرداخته بودم که یکی از موضوعات جشنواره بود. زنان قالیباف بیابان را فرش میکردند آن هم با فرش دستبافی که صفحه خورشیدی بود. در نخستین جشنواره فرهنگ،رسانه و آموزش عمومی که با محوریت موضوعی انصاف،صبر و رزق حلال برگزارشد، اثرمن به موضوع انصاف پرداخت که در آن خانوادهها در دست هم سقفی ساخته بودند که پناه کودکان بی سرپناه باشد.
*بیشتر با موضوع جشنواره ها به تولید اثر می پردازید یا دغدغه های خودتان در تولید آثار برایتان مهم است؟
از آنجایی که با هر موضوعی نمیتوانم کار کنم بیشتربرای جشنواره هایی که با دغدغه هایم همخوانی دارد کار میفرستم ونکته ای که بسیار در ایده یابی و اجرای کارها به آن دقت میکنم این است که کارم برای عموم مردم قابل درک باشد و با آن ارتباط برقرار کنند و در بهترین حالت شاید تاثیری بگیرند.
***
گفتنی است، مهناز یزدانی، متولد شهریور ۱۳۵۹ و دارای مدرک کارشناسی ارشد انیمیشن است، وی از سال ۸۰ تاکنون به عنوان کاریکاتوریست، کارگردان، انیماتور و فیلمنامه نویس در حوزه انیمیشن فعالیت میکند.
این هنرمند با روزنامه ها و مجلات داخلی (اعتماد،اعتماد ملی، شهروند، وقایع اتفاقیه، جام جم، مجله اصفهان نیمروز، ستون آزاد مشهد، طنز و کاریکاتور) به عنوان کارتونیست مطبوعاتی همکاری داشته است و در جشنوارههای داخلی و خارجی کاریکاتور حضور داشته و مقام سوم چهارمین دوره جشنواره کاریکاتور بورس، مقام اول در دومین جشنواره شهر من اراک، برگزیده در دومین جشنواره پژوهش و فن اوری و نواوری، مقام اول اولین جشنواره ایران ساخت، مقام اول اولین جشنواره فرهنگ ،رسانه و اموزش عمومی را در سال ۹۵ در بخش کاریکاتور کسب کرده است.
ایشان همچنین در انیمیشن جوایزی را برای انیمیشنهای “مرد، بت، گربه”، “کمک”، ” وقت خوابه” ، ” یک دلخوشی کوچک” کسب نموده اند.
منبع : حوزه هنری اصفهان