*تازه ترین مطایبه ی منظوم استاد عباس خوش عمل کاشانی (پیشکسوت طنز منظوم) و دوست چهل ساله اش دکتر علیرضا قزوه:
*زنِ پیر!
یارب از چیست که باید ز بدِ بخت به خانه
هر شب و روز نه حوری که زنی پیر ببینم؟!
عوض روی گل انداخته ی طرفه نگاری
چهره ای چون نمد آغشته ی با قیر ببینم؟!
چه گناهی شده ام مرتکب ایدوست که خودرا
باید افتاده ز پا بسته به زنجیر ببینم؟!
شود آیا عوض شلغم و موسیر و کلم پیچ
قسمت خویش هلوی و به و انجیر ببینم؟!
داخل این قدح سرکه ی حاضر سرِ سفره
نه اگر باده ، اقلّآ عسل و شیر ببینم؟!
خوش ندارم که در این آخر عمری دل و تن را
به غم و غصّه گرفتار و زمینگیر ببینم!
سرِ جدّت صنمی خوشگلکی قسمت من کن
که کنارش بنشینم رخ او سیر ببینم!
خسرالآخره ی دوزخی ام گر ، مددی کن
توی دنیا ز بهشتت دو سه تصویر ببینم!
*عباس خوش عمل کاشانی
*شیخ عباس!
فی البداهه ای توام با ارادت و ایضا در هشت بیت و با همان وزن و قوافی و قافیه های باقی مانده در پاسخ آن پیر کاشانی که خاتون خود را پیر می دید و در فکر تجدید فراش و مردودیت از دین و دنیا بود و کمی تا قسمتی خود را جوان می انگاشت!
شیخ عباس تو از زمره ی مردان خدایی
نکند از نجفی روی تو تاثیر ببینم
با چنین هوش و دیانت که تو را هست به قرآن
دوست دارم که تو را عالم تفسیر ببینم
هست مندیر اگر معبد بودایی و هندو
کاش می شد که تو را راهب مندیر ببینم
از کرج کاش سوی هند روان بودی روزی
تا چو میر همدانیت به کشمیر ببینم
از امیری و بزرگی چه تو را مانده به خاطر
میر کاشان نشدی تا که تو را میر ببینم
اخر عمر مبادا بروی در پی دنیا
که تنت ملتهب از زخم بواسیر ببینم
پیر ما باش و مکن عیب ز پیران طریقت
کاشکی پیر شوی کاش تو را پیر ببینم
کلت خود را نکن از ضامن خود خارج عباس!
ابن ملجم نشوی دست تو شمشیر ببینم
*علیرضا قزوه
