اولین در حلقه‌ی رندان سال ۹۷ برگزار شد.
به گزارش شیرین طنز، اولین در حلقه‌ی رندان سال ۹۷، سه شنبه ۲۱ فروردین در تالار سوره‌ی دفتر طنز حوزه‌ی هنری با حضور طنزپردازان و علاقه‌مندان برگزار شد. مراسم، با تلاوت آیاتی از قرآن کریم و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران آغاز گردید.
آقای کتابدار برنامه را با غزلی از سعدی شروع کردند و یاد و خاطره ی شهیدان انقلاب اسلامی به خصوص شهید آوینی، راوی روایت فتح را، در این هفته، که به نام هنر انقلاب اسلامی نامگذاری شده‌است را گرامی داشتند. اولین شعر،توسط آقای سعید طلایی خوانده شد که درباره‌ی مقایسه ی اقتصاد ایران و چین وافزایش قیمت دلار بود وبه دلیل استفاده از لغت خر در این شعر، آقای کتابدار نیز گفتند: خر، جایگاه ویژه ای در شعرهای طنز دارد و با قرائت اشعاری، این موضوع را توضیح دادند و از آقای طلایی خواستند که در هنگام اجرای برنامه، ایشان را همراهی کنند.
موضوع شعر آقای رضا احسان پور و حمید اسماعیلی به ترتیب درباره ی وعده های انتخاباتی یک نامزد و بیان اغراق آمیز مبارزه با استکبار بود.
آقای کتابدار در ادامه به این نکته اشاره کردند که شهید آوینی شاعر بودند اما به دلیل آن که نمیخواستند وارد حوزه ی شعر شوند آنها را می سوزاندند و سپس شعری از ایشان را خواندند.
عباس ثمری از اندیمشک، شعر عاشقانه ی طنز و ابیات کوتاهی را قرائت کردند.
مهمان ویژه ی این برنامه، عباس احمدی از شهر قم بودند که شعری در مورد از دست رفتن دلار، وام و … و همچنین نقیضه ای بر شعر حافظ با ردیف غم مخور درباره ی واردات خواندند.
آقای علی دوستی دوبیتی های کوتاه با مضامین گوناگون و سپس شعری درباره ی در حلقه رندان و مشکل چاپ اشعارقرائت کردند.
آقای کتابدار گفتند: اعتراض یکی از ترفندهای طنز هست که پس از این برنامه، در کارگاه بررسی آثار شعر و نثر طنز در ادبیات اعتراضی که در سالن سلمان هراتی برگزار و توسط آقای میرشکاک اجرا می‌گردد به این موضوع پرداخته میشود.
خانم هیلدا احمدزاده برای اولین بار، ترجیع بند طنزی درباره ی تکدیگری خواندند.
موضوع شعر آقای مصطفی مشایخی هم در رابطه با قدرشناسی از همسر اول و پرهیز از دلبستگی به زن‌های امروزی بود.
سپس شعر آقای سعید بیابانکی توسط آقای مهدی فرج اللهی اجرا شد.
آقای نیما بَرگُشادی ابتدا شعر آذری و بعد شعر دیگری خواندند که ترکیبی از فارسی و آذری بود و در آن تنافر آوایی (جمله ای به زبان آذری در مصرع دوم بود که به سختی تلفظ میشد) وجود داشت.
آقای واحدی هم ابتدا شعر کوتاهی و سپس شعری با این مضمون که هر آن چه را که میخواهم یارم چیز دیگری را به دستم میدهد را خواندند.
آقای میرزا حسینی هم شعری که به زبان انگلیسی بود را همراه با ترجمه ی آن قرائت کردند.
آقای کتابدار نیز حکایتی را نقل کردند که: شخصی دوستش را می بیند و از او میخواهد که به خانه ی آنها برود و به او میگوید: نان و پنیری هست تا با هم بخوریم.فرد میزبان هم نان و پنیر را برای مهمان میآورد و او با تعجب به آن نگاه میکند. سپس فقیری درِ خانه ی میزبان را میزند و از او چیزی میخواهد. او هم در جواب میگوید: من چیزی در خانه ندارم اگر نروی سرت را میشکنم. مهمان نیز خطاب به شخص فقیر میگوید: او فرد راستگویی است مرا به نان و پنیر وعده داد و همان کرد پس سر ترا نیز خواهد شکست.
سپس آقای فرامرز ریحان صفت، خانم ناهید نوری، آقای محمد حسین مهدویان، آقای محمد رسول پور، آقای برزگر، آقای مجتبی احمدی، آقای عبدالله مقدمی و آقای روح الله احمدی به ترتیب اشعاری با این مضامین خواندند که عبارت است از: سال نو و توصیف بهار، مشکلات اقتصادی، واردات بیرویه، شرح بلایای طبیعی و افزایش نرخ دلار، تحسین وضع خوب کشور و ارائه راهکارهای طنازانه برای حل مشکلهای افراد گرفتار، قصیدهی ترامپیه، شرح پروژهی ناموفق ایجاد اشتیاق برای ازدواج آقایان و دعوت به خرید اجناس ایرانی.
برنامه ساعت ۱۹:۱۵ به پایان رسید و پذیرایی از حاضران نیز انجام شد.
نویسنده: یاسمن حسینی
