مصاحبه ی اختصاصی شیرین طنز با محمد رضایی :
آقای محمد رضایی، نویسنده ی کتاب مرد بی نقطه، کتاب طنز فرانو و مدیر حلقه ی طنز نصف جهان هستند، ایشان از طنزپردازان اصفهان بوده و در زمینه شعر فرانو فعالیت می کنند. مصاحبه ی اختصاصی شیرین را با ایشان در ادامه می خوانید.
۱- فرانو چیست؟
خوب شعر فرانو شکل جدیدی در گفتار شاعرانه و طنازانه است که آقای اکسیر برای شعر امروز پیشنهاد داده اند.
شعر فرانو شعری است که ایجاز از اجزای اصلی آن محسوب میشود. شعر فرانو ساده است ولی در عین سادگی پر از حرفهای بزرگ و کوچک است که مخاطب آن را تشخیص میدهد. در شعر فرانو سناریو نویسی، عاشقانه نویسی، و بازی با کلمات صرف راه ندارد و شاعر باید سعی کند با کمترین هزینه ی واژگانی و به سادگی حرفهایش را بزند و مفهوم را به مخاطب انتقال بدهد.
شعر فرانو را نمینوسند بلکه میگویند و به خاطر همین میگوییم فرانوگو نه فرانو نویس.
در شعر فرانو شاعر موجودی است با چشم و گوش و دهان و دماغ باز و از همه ی اتفاقات پیرامونش برای فرانو گفتن استفاده میکند. فرانو با ژست و ادا و تیم کشی و نوچه بازی مخالف است و در فرانو همه با هم برابرند،
در شعر فرانو شاعر در ابتدا یا در انتهای شعر تلنگری میزند که مخصوص شعر فرانو است!
شاعر فرانو باید از شاعرانگی در شعر خود استفاده کند و نباید صرفا به سمت ساده گویی برود اگر از صناعات ادبی استفاده نکند اصلا شعر فرانو نگفته است! برای شناخت بیشتر شعر فرانو به مجموعه های چاپ شده از اقای اکبر اکسیر مخصوصا ( بفرمایید بنشینید صندلی عزیز) مراجعه نمایید.
۲- فرانو شعر است؟
شعر امروز بر اساس تعریفی که علما و ادبا ارائه داده اند اتفاقی است که در زبان می افتد، و در فرانو هم تاکید بر همین شاعرانگی است!
۳- شما طنز سیاسی را بیشتر میپسندید و لازم میدانید یا طنز اجتماعی را؟
اصلا نمیتوان به طور دقیق این دو را از هم تفکیک کرد سیاست ما از جامعه شکل میگیرد و جامعه را سیاست جهت میدهد پس در هر صورت طنزپرداز یک منبع و یک اصل را به چالش و نقد میکشد، اگر طنزپردازی فکر کند جامعه را باید به نقد بکشد درست انجام میدهد و طنزپردازی هم که به نقد سیاسی میپردازد کار درستی میکند در کل طنزپرداز نباید به هیچ حذب و گروهی وصل باشد و هر زشتی و پلیدی را به نقد بکشد حالا این زشتی از هر کسی که سر زده باشد مهم نیست.
۴- نظر شما در مورد جشنواره ها چیست؟
خیلی خوب است که جشنواره های مختلف طنز برگزار میشود ولی این سوال همیشه هست که آیا کیفیت خوب و لازم هم دارند یا نه؟ من نظرم این است که جشنواره ها کیفیت خوبی ندارند. ببینید انتخاب یک شعر طنز و طنزپرداز نیاز به شناختن طنز دارد ولی در حال حاضر چیزی که ما مبینیم بیانگر عدم شناخت طنز از طرف داوران و برگزارکنندگان جشنواره هاست داوران باید کاملا طنز را بشناسند و سعی کنند بهترین را انتخاب کنند که متاسفانه اینگونه نیست. بنده اصلا دوست ندارم بگویم باند بازی و دوست و رفیق بازی بر این جشنواره ها حاکم است پس میگویم داوران و برگزار کنندگان اطلاع کمی از طنز دارند. و خوب اینجور شاید بتوانیم سوال چرا عده ای که اصلا نه طنز پردازند و شعرشان طنز است برگزیده میشوند را جواب بدهیم!
با آرزوی موفقیت برای شما، از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید، سپاسگذاریم.
