menu
shuffle search add person
انصراف
cancel

شیرین طنز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید :

keyboard_double_arrow_left keyboard_double_arrow_right

پیشنهاد
شگفت انگیز

بزن بریم

بیخیال

گفتگو با سیاوش مفیدی

سیاوش مفیدی یکی از هنرمندان و بازیگران صداوسیماست که نه تنها بیشتر در برنامه های طنز تلویزیونی بازی داشته است که میمیک صورت و بیانش هم همیشه گواه نوعی طنزپردازی است. وی پیش از این در برنامه های زیادی مثل مسابقه «بزرگمردان کوچک»، برنامه های طنز، سریال های «قرارگاه مسکونی»، «تعطیلات پردردسر»، «ماه عسل»، «سه دونگ سه دونگ» و مجموعه «خنده بازار» بازی کرده است.

هم اکنون هم ویژه‌برنامه‌ای فوتبالی دارد که عصرهای جمعه از شبکه سوم سیما با عنوان «فوتبال برتر» روی آنتن می رود که اولین سری از این مجموعه را سیاوش مفیدی به همراه محمد نوازی و همچنین بازیگر فوتبالیست پژمان جمشیدی و سام درخشانی روی آنتن برد. این مجموعه قرار است تا انتهای لیگ هر هفته جمعه ها از شبکه سوم سیما پخش شود.

به این بهانه سراغ سیاوش مفیدی رفتیم و درباره این روزهای سیاست، شوخی ها، اجتماع، فیسبوک و … صحبت کردیم.

مفیدی در این گفتگو از اینکه تهیه کننده ها بیشتر از او خواسته اند که کار طنز داشته باشد و البته خود او هم طنز را ترجیح می دهد، سخن گفت. وی همچنین از واکنش‌ها و انتقادات به «خنده بازار» گفت و در بیان دلیل این انتقادها در عین حالی که مردم طنز را هم دوست دارند عنوان کرد که شاید ما دوست داریم به دیگران بخندیم نه اینکه با هم بخندیم. وی همچنین اشاره کرد که شاید اگر با دوربین مخفی به سراغ خودش بیایند عصبی شود وگرنه از اینکه با او شوخی کنند ناراحت نمی شود.

با ما در این گفتگو همراه می‌شوید:

*آقای مفیدی شما اجراهای جدی کمتر داشته‌اید، برنامه «فوتبال برتر» را به چه سمتی خواهید برد؟ قرار است برنامه ای جدی باشد یا طنز؟

– من فوتبال را دوست دارم اما قرار نیست درباره آن جدی حرف بزنم. اگر قرار باشد جدی حرف بزنم بابد جای خود را با کارشناس و متخصص و دیگر فوتبالی ها عوض کنم. برعکس من سعی می کنم که این برنامه کاملا با شوخی و طنز همراه باشد همانطور که سعی کردیم اولین بخش این برنامه فضایی کاملا مفرح داشته باشد. خود من سعی می کنم که اجراهایم چندان جدی نباشد و از اینکه رسمی و خشک باشد پرهیز می کنم.

*اصولا اجراهای شما بیشتر در برنامه های طنز بوده است. هیچ گاه خود شما خواسته اید که برنامه های جدی را هم اجرا کنید؟

– بله اما این تا حدی دست خود من نبوده است. اینکه یک برنامه ای به کدام سمت برود بیشتر دست تهیه کننده هاست و تهیه کننده ها هم از من بیشتر اجراها و بازی های طنز خواسته اند. البته من اجراهای جدی هم زیاد داشته ام. به طور مثال من در بعضی از برنامه های راهنمایی رانندگی شرکت داشته ام که با جدیت همراه بوده است یا اجرای چند جلسه از برنامه «شوک» با من بود که بالطبع حرف زدن درباره مواد مخدر شوخی‌بردار نیست اما در همان جا هم من تا حدی فضای برنامه را تلطیف کردم.

*یک کلیشه و یا باوری در جامعه وجود دارد که بازیگران طنزپرداز را تا حدی سطحی می دانند. چطور شد این نوع نگاه در جامعه نسبت به کمدی و طنز به وجود آمد؟

– شاید بعضی از آنها که چنین باوری دارند فکر می کنند من که کمدی بازی می کنم سطح سواد و تحصیلاتم کمتر از کسی است که در سریال ها و فیلم های جدی بازی می کند و کسیکه بازی های جدی و رسمی و خشکی دارد از اساس بیشتر می فهمد.

البته به نظر من هم اکنون چنین تصوری وجود ندارد. امروزه مردم آنقدر به سریال ها و فیلم های طنز گرایش پیدا کرده اند که بیشتر بازیگران و هنرمندان هم به این سمت متمایل شده اند و به نظر من این کار حتی از بازی جدی هم سخت تر شده است چون دیگر مردم را نمی توان به راحتی خنداند و باید هر روز از تکه کلام ها، شوخی ها و خلاقیت های جدیدی در بازی ها استفاده کرد و خود این فکر و تعمق نیاز دارد با این حال همانطور که گفتم مردم بازیگران طنز و کمدی را دوست دارند و دلیل آن هم توجهی است که به این سریال ها دارند، یعنی اکثر این سریال ها پرمخاطب می‌شوند.

*البته مردم سریال‌های غم انگیز و تراژدی های تلخ را هم نگاه می کنند و آنها هم اتفاقا جزء سریال های پربیننده می شوند.

– بله مردم در عین حال که طنز را دوست دارند به سراغ تراژدی ها هم می روند مثل کسانیکه طعم های ترش و شیرین را دوست دارند. این تناقض وجود دارد. البته من معتقدم که هر کاری بیننده خود را دارد و نمی توان به این شکل تفکیک کرد.

*خود شما بیشتر کدام سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیون را می‌بینید؟

– من برنامه «90» عادل فردوسی‌پور را همیشه می بینم و دوستش دارم. از میان سریال ها و برنامه های طنز هم آنهایی را که متعلق به دوستان خود من هستند، پیگیری و سعی می‌کنم، ببینم. البته من خیلی کم تلویزیون می بیینم ولی بعضی کارها را هم آنقدر دوست دارم که اگر همین الان دوباره پخش شود باز هم نگاه خواهم کرد مثل سریال «روی روزگاری» همچنین کار «شوخی کردم» مهران مدیری را هم دوست دارم زودتر بخرم و ببینم.

*چرا طنز گاهی آنقدر تیز می شود که هیچ کس آن را برنمی تابد مثلا «خنده بازار» گاهی با حاشیه هایی از ناراحتی های یک شخصیت که با او شوخی کرده بودید، مواجه می‌شد؟

– بله شکل‌گیری ایده‌ها در شوخی با موقعیت‌ها و افراد، به سادگی عملی نیست و نمی توان با هرکسی یا هر شغلی شوخی کرد شاید اگر در آن زمان آقای پورمحمدی نبود و از ما دفاع نمی‌کرد کار ما بسیار سخت می شد البته خوشبختانه مشکل حادی برای ما پیش نیامد اما با بعضی که شوخی می کردیم یا خودش انتقاد می کرد و ناراحت می شد و یا وکیلی برایش پیدا می شد. البته واکنش بعضی از افراد هم بسیار مثبت بود.

حالا اما ظرفیت ها بالاتر رفته است و شرایط بهتر شده است. در تمام دنیا با وزیر و رییس جمهور و مسایل جدی تری شوخی می شود اما در ایران شاید هنوز این نگاه به شوخی و ظنز شکل نگرفته است.

*با اینکه همه مردم به قول شما طنز را دوست دارند.

– بله اما شاید یکی از دلایل این امر این باشد که ما دوست داریم به دیگران بخندیم نه اینکه با هم بخندیم. اگر پای خود ما هم به داخل این شوخی ها باز شود ناراحت می شویم.

*حالا اگر با خود شما شوخی شود ناراحت نمی شوید یا دوست دارید در یک برنامه تلویزیونی به نوعی با خصوصیات و ویژگی های شما شوخی شود؟

– اگر با من شوخی شود چندان مشکلی ندارم اما شاید اگر زمانی متوجه شوم که جلوی دوربین مخفی قرار گرفته ام عصبی شوم.

*با این حال در «خنده بازار» گاهی ادای بعضی چهره ها و خصوصیات فردی آنها تقلید می شد و ما در دستورات اسلام داریم که این کار مذموم است.

– ما تنها با این آدم ها شوخی کردیم.

*از جمله حوزه هایی که همیشه مورد توجه طنزپردازان و برنامه های طنز و کمدی بوده است، سیاست است. برخورد شخصی خود شما با سیاست چگونه است چقدر به سیاست علاقه دارید و اصلا چقدر اخبار را دنبال می کنید؟

– من آدم سیاست زده ای نیستم. اخبار سیاسی را می بینم اما چندان پیگیری نمی کنم و یا درمورد آنها بحث نمی کنم.

*مثلا دوست ندارید بدانید توافق های ژنو به کجا رسیده است و یا در حوزه سیاست خارجی به کجا می رسیم؟

-اگر بخواهم راستش را بگویم بیشتر در حد تیترها این اخبار را پیگیری می کنم شاید اگر الان شما از ایرانی ها نام وزیران خارجه کوچکترین کشورهای دنیا را هم بپرسید بلد باشند اما دانستن اینها به نظر من تفاوت چندانی در زندگی روزمره شما ایجاد نمی کند این سیاست زدگی بیشتر در میان ایرانیان وجود دارد وگرنه کشورهای دیگر شاید حتی کمترین اطلاعاتی هم از ایران نداشته باشند.

*یعنی شما فکر می کنید این اطلاعات هیچ تاثیری به طور مثال در آگاهی مردم نسبت به وضع کشور خود ندارد؟

– خیر چون مردم ما بیشتر فقط علاقه دارند که در این باره حرف بزنند. مهمانی هایمان را هم که نگاه کنید همین است بیشتر تحلیل های سیاسی و اقتصادی در آنها وجود دارد. همه هزار و یک تحلیل ارائه می دهند یا مثلا اگر یک نفر مریض شود همه دکتر می شوند و نسخه تجویز می کنند. این بحث ها اما هیچ تاثیری در زندگی اجتماعی ما نخواهد داشت.

* دوست دارید در مهمانی ها درباره چه موضوعاتی سخن گفته شود؟

– درباره موضوعات روزمره زندگی… دوست دارم مردم بیشتر بگویند و بخندند.

*میانه شما با سینما چطور است، آخرین باری که به سینما رفتید چه زمانی بود؟

– فکر می کنم در این 12 سال اخیر تنها یک یا دوبار به سینما رفتم اگر فیلمی خیلی خوب باشد ترجیح می دهم دی وی دی آن را تهیه کنم و در منزل ببینم. مثلا چندوقت پیش فیلم «ضد گلوله» مهدی هاشمی را دیدم چون خیلی او و بازی هایش را دوست دارم.

سیاوش مفیدی

*فکر می کنید مساله ای هست که در پایان این گفتگو دوست داشته باشد درباره آن سخن بگویید؟

– به عنوان جمله آخر این را بنویسید که چرا فیسبوک در ایران به چنین معضل بزرگی تبدیل شده است هرکسی اگر از شخصی ناراحت است می آید و برای آن مساله در فیسبوک پست می گذارد. مثلا در جریان فوتبالی اخیر پست های بسیار سطحی برای لیونل مسی گذاشته شد.

*خود شما در فیسبوک صفحه ندارید؟

– نه من فیسبوک ندارم و نخواهم داشت چون فرهنگ فیسبوک هنوز در ایران جانیفتاده است. هرکسی هرچه بخواهد در آن می نویسد و به هر کسی که بخواهد توهین می کند. البته یک فن پیج برای من ساخته شده که اصلا نمی دانم از طرف چه کسانی هست.

مهر

chatنظرات شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اپلیکیشن کبریت کم خطر