کرمانشاه یکی از استان های فرهنگی کشور است، استانی که چهره های ادبی و بزرگان فرهنگی زیادی دارد، به طوری که مقام معظم رهبری فرموده اند: کردها ادبیات و فرهنگ غنی و فرزانگان برجسته ای دارند.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از ایرنا، شاعران و هنرمندان این استان توانسته اند با استفاده از ظرفیت های موجود در استان آثار زیبایی پدید آورند، آثار چهره هایی مانند آذری کنگاوری هنوز در بطن جامعه بر سرزبان ها جاری است.
در دنیای معاصر نیز هستند هنرمندان و شاعرانی که پا در عرصه ادبیات نهاده اند و آثار شایسته ای خلق کرده اند، یکی از این هنرمندان داریوش اعتصامیان شاعر حماسه سرا و طنزپرداز کنگاوری است.
در مجموعه اشعار ثبت شده از این هنرمند کنگاوری زیباترین مفاهیم ذهنی، علاقه به وطن، ارزش های ملی و بیان مشکلات به زبان طنز که در آن زندگی می کند به چشم می خورد.
داریوش اعتصامیان در سال ۱۳۴۵خورشیدی در روستای دمبادام کنگاور چشم به جهان گشود، او فقط تحصیلات ابتدایی دارد ولی حافظ شاهنامه است، اما بعد از ۴۰ سال علاقه به شعر و ادب را در خویش سراغ یافت و ذوق و استعدادش شکوفا گشت و شعرهایش که هنگام سرودن با اشک های شبانه همراه بود را با اساتید ادبیات در میان می نهاد و ارشاد می شد و در مدت زمانی کوتاه توانست جایی در بین شاعران دیارش داشته باشد؛ بطوریکه در شبهای شعرخوانی و انجمن های ادبی او یکی از چهره های ثابت بود و البته چند صباحی است گوشه نشینی را در پیش گرفته است.
در ادامه گفت و گوی خبرنگار ایرنا را با داریوش اعتصامیان می خوانید:
*ابتدا کمی از خودتان بگویید؟ ظاهرا ساکن روستایید؟ قصد عزیمت به شهر را ندارید؟
روستا برای من همچون آب برای ماهی است و نمی توانم زادگاهم با تمام خاطرات و آرامشی که در آن دارم را ترک کنم و هیاهوی زندگی شهری را برگزینم.
*با توجه به نام خانوادگی شما که در این منطقه غریبه است، در این باره توضیح دهید؟
بله بنده ریشه در آّب و خاک این دیار دارم؛ فامیلی بنده به تاثیر هنر بر فرهنگ زندگی خانوادگی ما در سال ۶۴ بر می گردد؛ خانواده ما در آن زمان شروع به خواندن دیوان پروین اعتصامی کرد و آن اشعار زیبا و ناب تاثیر بسیار زیادی بر روی خانواده ما داشت که درصدد برآمدیم نام خانوادگی خود را از دمبادامی به اعتصامیان تغییر دهیم.
*فعالیت کاری شما در حوزه شعر از چه سبکی شروع شد؟
با توجه به اینکه پدرم عاشق شاهنامه کردی بود و همیشه آن را مطالعه می کرد از کودکی در خون و رگ من هم جاری شد و علاقه مند شدم وهمواره هدفم این بود که کردنامه را بنویسم؛ بعد از ۴۰ سال جنگ با واژگان بالاخره آتش واژگان کردی وجود من شروع به جوشیدن گرفت و حدود دو ماه است که به سبک حماسه های کردی پنج هزار بیت به زبان ساده سرودم و انشاالله در چهار سال آینده ۸۰ هزار بیت کردنامه که از پیدایش زمین مهر خدا شروع شده و با عبور از دوران های مختلف تاریخی (هم اکنون در حال نوشتن مرحله پادشاهی هووخشتره هستم) به زمان حال می رسد، به اتمام خواهد رسید.
*چه عاملی زمینه جهت دهی را برای سروده هایتان هموار کرد؟
ما ۱۰ برادر و خواهر هستیم که با خواندن شاهنامه انس گرفتیم، من شاهنامه را در سینه دارم و عاشق ریشه و اصالت خودم هستم و همین عشق و دلدادگی به موطن خویش مرا به سرودن کردنامه سوق داد.
*آیا سروده هایتان را به چاپ رسانده اید؟
من بر روی ساختار، محتوا و واژگان اصیل شعر کردی حساسیت خاصی دارم به این گونه که سروده هایم را هر چند ماه یک بار مرور می کنم و عاشق کردنامه ام هستم و باید یک اثرماندگار و جاویدان خدمت خوانندگان ارایه دهم و به همین دلیل پنج اثری که آماده هستند را تا به پختگی لازم نرسند به چاپ نمی رسانم.
*در شعر از چه سبکی بهره می گیرید؟
ببینید در حوزه سرودن شعر دو نوع شعر جوششی و کوششی وجود دارد؛ به این معنی که شعر جوششی به سراغ خود انسان می آید و اصطلاحا می گوید ‘تب شعریش گل کرده’ که بنده در روز تا ۲۰۰ بیت شعر هیجانی هم می سرایم ولی شعر کوششی که بازی با واژگان است چندان موفق عمل نکرده ام و شاید در روز ۵۰ بیت شعر هم نسرایم.
*از بزرگان شعر کنگاور برایمان بگویید و مشکلاتی که در این حوزه در شهرستان کنگاور وجود دارد؟
از بزرگان این شهرستان هنرپرور می توان ابوالحسن آذری را نام برد که دارای طبعی سرشار واحساساتی تند و سرکش بود و غیر از اشعار جدی، سالها در سرودن فکاهیات و اشعار طنز و مطایبه با مجلات کشور همکاری داشت که ‘بچه کنگاور’ تخلص می کرد و دردهای اجتماعی و کمبودها و نظریات اصلاحی خود را در قالب فکاهی انتقادی در اختیار خوانندگان قرار می داد.
کنگاور با وجود استعدادهای زیادی که در زمینه شعر دارد ولی به دلایل چند دستگی متاسفانه شرایط خوبی را سپری نمی کند و بنده از آن جهت که نباید ذهنم درگیر شعر دیگران شود و بتوانم با تمرکز بیشتری سرودن کردنامه را ادامه دهم گوشه نشینی را در پیش گرفتم و به اصطلاح خودم را حبس کردم.
*رسانه ها چگونه می توانند در رفع مشکلات حوزه ادب و هنر یاریگر شما باشند؟
پیشرفت جوامع بشری میسر نیست مگر با حمایت رسانه ها، که امروز رسانه ها به عنوان یکی از ارکان اصلی دموکراسی حرف اول جهان را می زنند رسانه ها می توانند راه را برای شکوفایی استعدادها هموار کنند.
*صحبت شما با مسوولان و مردم چیست؟
من از همه مسوولان و مردم عزیز سرزمینم می خواهم برای رشد فرهنگ چند هزار ساله این دیار کردنشین تلاش کنند و نگذارند فرهنگ اصیل کردی به فراموشی سپرده شود و زبان قوم بزرگ کرد (لکی، لری و کردی) را به چالش نکشند و آن را پاس دارند.
*حرف پایانی؟
درد و دل بسیار زیاد است ولی صحبت خودم را با شعری از شاعر نام آور کرمانشاهی زنده یاد معینی کرمانشاهی به پایان می برم.
چه بایستی بگویم ؟ تا بگویم که گفتن را نبینم اعتباری معانی قلب و الفاظند مقلوب سخن زین بازتر؟! کو اختیاری.
ابیاتی زیبا از حماسه کردی داریوش اعتصامیان:
کورد پیر هە لس شیر مر پیرە مو/ وە د ە س روژگار مر دلگیرمو
شیر ئاریش پیر بو جبروت داره/ که جۆ رویه که جۆ کمتارە
شیرم زندانی نام قفسم/ دی وە بان نمای روله نفسم
نهنگ وه دلیا جبروت داره/ ئر بایده هوشکی در مە نو ژاره
