شاهین كلانتری، كاریكاتوریست، بیان كرد: كاریكاتور یك هنر تصویری است ولی كاریكاتوریستی كه كتاب می‌خواند آثار متفاوت‌تری خلق می‌كند.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، هشتاد و دومین نشست دگرخند، با موضوع كمیك استریپ، عصر دوشنبه شانزدهم شهریور در سالن زنده یاد امیرحسین فردی حوزه هنری برگزار شد. در این نشست كه مهدی فرج اللهی اداره آن را برعهده داشت، طنزپردازان و كاریكاتوریست هایی ازجمله مازیار بیژنی، شاهین كلانتری و روح الله احمدی حضور داشتند.
شاهین كلانتری با بیان اینكه بسیاری از فیلم‌های مطرح مانند بتمن یا اسپایدرمن از كمیك استریپ ریشه گرفته اند، گفت: در مجلات مختلف این شخصیت ها به صورت كارتون خلق شده و قشر نوجوان و جوان در كشورهای دیگر با این شخصیت ها آشنایی داشتند، جواب خودشان را پس داده اند و بعد به این مرحله و محبوبیت رسیده اند.
وی گفت: اما در ایران، كمیك استریپ به شكل حرفه ای و داستانی كه مجله خودش را داشته باشد نداریم و آنچه در اینجا هست كاریكاتور دنباله دار است. كارتون دنباله دار هم اتفاق بی ارزشی نیست. به عنوان مثال بزرگمهر حسین پور از اواخر دهه هفتاد به شكل حرفه ای از كارتون به سمت كمیك استریپ حركت كرد و در مجله چلچراغ این كارها را چاپ كرد و بعد مجموع تمام آن ها را در یك كتاب چاپ كرد. ولی تفاوتی كه با كمیك استریپ های خارجی دارد این است كه فریم كارها تماما یك داستان را روایت می كند. مثلا در داستان اسپایدرمن تمام صحنه ها مثل یك فیلم سینمایی كشیده شده است ولی در كمیك استریپ ایرانی این طور نیست و اتصال آن‌چنانی بین فریم ها وجود ندارد. به همین دلیل به آن می گوییم كارتون دنباله دار.
كلانتری درباره علت رشد نكردن كمیك استریپ در ایران گفت: یكی از دلایلی كه كمیك استریپ در ایران رواج پیدا نمی كند و به صورت حرفه ای شكل نمی گیرد این است كه ما ذهن منطقی داستان پردازی نداریم، ریشه های ادبی ما بیشتر شعر است و زمینه داستان پردازی خاصی نداریم. دلیل دیگر این است كه كارتونیست ایرانی اهل مطالعه نیست، روایت و داستان گفتن بلد نیست، پس نمی تواند كمیك استریپ را به صورت حرفه ای تولید كند و داستان بسازد. ضمن اینكه ما كپی رایت نداریم و ممكن است كارتونیستی كمیك استریپ بكشد و دستمزد كمی هم دریافت كند اما نتیجه آن را نمی تواند در سینما ببیند و حق الزحمه پایینی می گیرد كه به زحمت آن نمی ارزد.
این كارتونیست با اشاره به اینكه فرهنگ مطالعه در كشور ما پایین است، اظهار كرد: مطالعه در كار هنرمند كارتونیست تاثیر بسزایی دارد. كاریكاتور یك هنر تصویری است ولی كاریكاتوریستی كه كتاب می خواند آثار متفاوت تری خلق می كند.
وی با تاكید بر اینكه در كشورهای دیگر در تمام قشرها، تمام سنین و در تمام حوزه ها كمیك استریپ تولید می شود، گفت: در كشور ما استعدادهایی مانند وحید نیك گو، علی درخشی، پیمان علیشاهی، بزرگمهر حسین پور، داریوش رمضانی، محمدرضا میرشاه ولد كسانی هستند كه در حوزه كمیك استریپ خوب كار كرده اند و رفته رفته جذب انیمیشن شده اند. چون فضای كمیك استریپ برای كار وجود ندارد.
سردبیر نشریه طنز بزنگاه همچنین درباره این مجله توضیح داد: مجله بزنگاه از مهرماه سال گذشته منتشر می شود كه به كاریكاتور و كمیك استریپ اختصاص دارد ولی به دلیل این كه هنرمندان بیشتر كاریكاتور كار می كنند بیشتر شاهد آثار كاریكاتور هستیم. با این حال در مجله بزنگاه تلاش می كنیم تنوع موضوع و تكنیك را داشته باشیم و موضوعات مختلف اجتماعی و اقتصادی و … را در كارها لحاظ كنیم.
