کاریکلماتور : کمر همت را سفت کردم دیسکم بیرون زد

کاریکلماتورهای نائله یوسفی :

• دنیا دار مکافات است اما بعضی ها دار فانی را زود وداع می گویند.
• دنیا هزار رو دارد یک طرف آن روی سگ من است.
• مغزهای گردو همفکرند.
• مرد “یک پا” نمی توانست دو پا را در یک کفش کند.
• چراغ نفتی آنقدر در راستای پیشرفت دود خورد که آباژور شد.
• دزدها دوزیست هستند. هم در خانه خودشان و هم در خانه مردم زندگی می کنند.
• دیدارمان به قیامت افتاد آنجا هم قبض برقش را طلب کرد.
• سر راه دلم راهزن به تورم خورد.
• زیر بغلم هندوانه گذاشت من هم زیر پایش پوست موز انداختم.
• سنگش را به سینه زدم دلم شیشه ای بود شکست.
• آفتاب لب بام از بام افتاد و دست و پایش شکست و سایه شد.
• آدم های نو کیسه برای آدم کیسه می دوزند.
• در حرف هایش یکی به نعل می زد یکی به میخ، من به سرم زد.
• کمر همت را سفت کردم دیسکم بیرون زد.
• آنقدر کار کردم پیرم در آمد، جوانی ام به او خوش آمد گفت.
• رنگین کمان هفت رنگ، نیرنگ ندارد.
• عرصه بر او تنگ گرفت دریچه قلبش گشاد شد.
• کله اش باد داشت هوایی شده بود.
• چوب لای چرخ روزگار گذاشتم.
• صافی دلم سنگ ریزه دارد.
• گفت روراست باش ولی من از دنده چپ بیدار شده بودم.
• چاقو از آدم زود “می برد”.
• مرغابی، “نم”پس نمی دهد.
• پشت حرفش در آمدم میخکوبم کرد.
• لال ها زخم زبان نمی زنند.