کاریکلماتورهای نائله یوسفی :
شاگرد حاضر جواب غایب بود.
زنبور عسل به گل کاغذی دلبسته بود.
آدم “سرشناس” به تنش می ارزد.
کرم ابریشم به اندازه ارزش آزادی اش در قفس می ماند.
آدم دریا، دل ساحل نشینی خوبی دارد.
من وقتم را صرف نمی کنم نقد می کنم.
جوان کامروا ناکام از دنیا رفت.
در پیری آدمی باید “پاره تنش” را وصله بزند.
زنگ خطر زندگی ام مار زنگی بود.
بعضی ها زمین خواری می کنند در حالیکه آدم های بی بضاعت در زندگی زمین “می خورند”.
صدای درونم زندگی بیرونم را مختل کرده است.
گاهی هر چه “با گذشت” باشید بیشتر از شما می گذرند.
